Pieśń przyjacielska i ślubna. Styl rokowy.
Słowa:
Pieśń przyjacielska
Kto chce niech przylgnie do zbytków,
Jest coś droższego od złota,
Nie żądam wielkich pożytków,
Niech żyje przyjaźń i cnota!
To u mnie taka przewaga,
Kochać się, to pierwsza rada,
Przyjaźnią wszystko się wzmaga.
Niech kłótnia szuka swej zguby!
Nam dusza z duszą się łączy,
Oto przyjacielskie śluby,
Niechaj nikt ich nie rozłączy.
Pieśń ślubna
Oto Boże! serc tych dwoje, serc tych dwoje,
Zdaje się na łaski Twoje:
Żeby się wiernie kochali,
W zgodzie do śmierci wytrwali.
Niech się licznie rozradzają,
Dzieci w służbie Twej chowają;
Niech im się w życiu powodzi,
Niech im zły człowiek nie szkodzi.
A w starości po ich zgonie,
Niech znowu, złączywszy dłonie,
Po nagrodę obiecaną,
Z weselem przed Tobą staną.
A GDY NAM LOS WYŁAMIE DRZWI…
Moja zmęczona Matko! Polsko!
Składam najprościej zgrzebne słowa
Gdy Twoje serce z bólu drży
I we mnie struna łka Hiobowa
I ja zarastam perzem smutku
Gdy coraz mroczniej myśli łączę
Dlatego proszę w progu stań
Gdy nam niepewność kroki splącze
I rozpal w piecu wielki ogień
I obrus biały złóż na stole
Tak by z daleka światło z okna
Wiodło przez zaorane pole
By jak w dzieciństwie kiedy nocą
Gdy w rękach niosłem chłodny strach
Na miejscu obok starej gruszy
Był domu wielki znany dach
I jeszcze lekko uchyl drzwi
Bym pewny był że na mnie czekasz
Gdy w przyciemnionym świetle lamp
Noc przesypuje ból w powiekach
Położę głowę u Twych kolan
Porozmawiamy cicho z Bogiem
Aż przyjdzie snu łagodny Anioł
I o wolności nam opowie...
I tak dotrwamy aż do świtu
Gdy ptaki zrzucą ciemność z piór
A słońce będzie złotym palcem
Rysować grzbiety sennych gór
Moja zmęczona Matko..! Polsko..!
Przyjmij te zgrzebne metafory
Bo gdy nam Ciebie znów zabraknie
Już nie potrzebne …Więcej
Duch religii, który posiada tak wiele osób wokół nas, zamiast Ducha Świętego, nosi różne objawy. Jedne z nich to zarozumiałość, błędne poznanie i kłótliwość, które tak często panoszą się tutaj na Glorii. Zrzucenie swojej pychy jest pierwszym krokiem do zobaczenia siebie w prawdzie i przemiany serca, bez której nikt nie zobaczy Boga.
Natanek bogactwa gromadzi , wodę chce sprzedawać cudownie uzdrawiającą , budowle bez pozwoleń stawia , a psychol medaliczka koniec świata wróży . Tak się kończy apostazja.
Prawdziwa Ewangelia mu nie pasuje...wolałby fałszywą...
"Do wielu ludzi". Tekst "dzięki za oglądanie" nie jest mój.
Super utwór...muzyka bluesowa, Arka słowa.
Napis "dzięki za oglądanie" nie mój.
“Spójrz młodzieńcze”, wiersz z poezji polskiej, styl bluesowo-latynoski. Słowa (musiałem skrócić, bo nie szło zaadaptować muzycznie):
O spójrz, młodzieńcze, na mą siwą głowę,
Na poorane bólem blade czoło!
Słuchaj, jam niegdyś spoglądał wesoło,
Świat mi się w barwy oblekał tęczowe.
Dziś tchnienie grobu z piersi mojej wieje;
Duch mój, nim w lepszą uleci krainę,
Chce wyspowiadać smutne życia dzieje,
Bracie, jam jedną tylko spełnił winę:
Na kwiatach marzeń spędziłem wiek długi,
Przespałem życie czynu i zasługi,
Więc, jak cień marny przebiegłszy tę ziemię,
Spocznę na wieki w zapomnianym grobie.
Sławo, w młodości jam marzył o tobie!
Dziś własnej wzgardy przygniata mnie brzemię,
Bo, zamiast wybiedz w świetne szranki owe,
Gdzie trzeba walczyć myślą, sercem, dłonią,
Nim twe wawrzyny czoło nam osłonią,
Jam zwiedzał marzeń pustynie jałowe.
A jeśli kiedy zechcesz moim śladem
Bujać w krainie złotych marzeń pustej
I szczęścia błagać żebraczymi …Więcej
“Pięknym jest rycerz”
zachęcony artykułem z: Bractwo Żołnierskie Świętego Michała Archanioła …
pomyśłałem, że jeszcze raz niezaplanowanie utwór zamieszczę.
słowa (mały fragment z poezji p. Łuszczewskiej):
Pięknym jest rycerz, gdy ręką stalową,
Przez grad pocisków, w dymiącym tumanie,
Zdobyty sztandar unosi nad głową,
- Pięknym jest rycerz, gdy na wymyślnym planie
Dwie armie zbliża niby pion do pionu,
- Pięknym jest rycerz, gdy z murów bastionu,
Jak orzeł z gniazda wychylony, uderza
Bronią i okiem i duszą na wdzierce,
- Lecz najpiękniejszym, gdy mu spod pancerza
Przegląda bijące serce!Więcej
“O miłości”, utwór (romantyczny) w stylu uwspółcześnionych Czerwonych Gitar, wiersz z poezji polskiej
słowa:
Dawniej miłość była różą białą,
Miała barwy urocze i wonie,
Szczęście siostrę serdeczną w niej miało
I w cnót wzniosłych chodziła koronie.
Dziś gdzie znikły wiosenne jej czary?
Gdzie jej blaski i barwy godowe?
Porzuciła już diadem swój stary,
Co godnością promienił jej głowę…
Z kwiatów żywych odarła swą szatę,
I młodości zamiera w niej siła,
A uniesień jej skarby bogate
Na popioły namiętności spaliła!
Miłość dawniej - to była otucha:
Myśl krzepiła, upajała serce;
Dziś - to zamęt wichrzący nam ducha,
W ciągłej myśli i uczuć rozterce.
Dawniej miłość - to był chleb żywota,
Chleb codzienny - to promień był słońca -
Nić serdeczna promienna i złota,
Co przez życie snuła się do końca.
Dziś - to zbytek, co ciało nam pieści,
Kaprys duszy schorzałej zwodniczy -
Pełna mętów i zwątpień goryczy,
A odarta z zachwytów i cześci.
Dawniej miłość była gwiazdą jasną,
…Więcej
Piękna melodia i jakie mądre i prawdziwe słowa...tak to teraz niestety wygląda...
(nie mój napis “Dzięki za oglądanie”)
Dla dzieci: “Jałmużna myśli”
słowa, Maria Konopnicka:
Mój Piotrusiu! Nie mam grosza,
Bom i mały i ubogi.
Ale siądźmy sobie razem
Na tym wzgórku koło drogi.
Ja z książeczki mojej nowej
Przeczytam ci powieść sławną,
Sławną powieść o tych czasach,
Co minęły, przeszły dawno.
Pokażę ci na obrazku
Takich mężów i rycerzy,
Aż ci w główkę najdzie blasku,
Aż serduszko ci uderzy!
Opowiem ci różne rzeczy
O tych polach, o tym niebie,
O tych naszych żytnich kłosach,
Co tu rosną wedle ciebie.
Opowiem ci o tych lasach,
Co na straży szumiąc, stoją,
O tych rzekach, modrych, bystrych,
Co nam łąki nasze poją.
Potem sobie zaśpiewamy,
Aż głos pójdzie na pół mili!
I będzie nam w sercu błogo,
Żeśmy taki dzień przeżyli.
Piękna... dzieciom na pewno się spodoba.
Dla dzieci: CIEBIE CHWALĘ, BOŻE MÓJ
wiersz nie mój, pisany na podstawie psalmu. Wybrałem z wiersza kilka zwrotek i zmieniłem nieznacznie parę wyrazów zgodnie z psalmem.
Ciebie chwalę, Boże mój, imieniu Twojemu
Na wieki błogosławić będę chwalebnemu;
Żaden mi dzień bez Twojej chwały nie upłynie,
Imię Twe sławić będę, póki świat nie minie.
Wielki, niewysłowiony, nieśmiertelny Boże,
Żaden rozum, żadna myśl objąć Cię nie może;
Wszystkie wieki Twe sprawy będą powiadały
I o Twojej tak wielkiej świętości wspominały.
We wszystkich swych postępkach Pan jest sprawiedliwy,
We wszystkich sprawach swoich dziwnie litościwy.
Blisko jest Pan tych, którzy do Niego wołają,
Mówię, którzy Go sercem uprzejmym wzywają.
Ciebie, o Panie, chwalić będą usta moje,
A wszelka żywa dusza imię święte Twoje
Wielbić będzie tak długo, póki nieodmiennym
Kołem pójdzie gwiaździsta noc za światłem dziennym.
''We wszystkich swych postępkach Pan jest sprawiedliwy,
We wszystkich sprawach swoich dziwnie litościwy.''
(Ten napis "Dzięki za oglądanie" nie pochodzi ode mnie)
Ataki na księdza skłoniły mnie, trochę w pośpiechu, do udostępnienia wiersza “Gdybyś wiedział”. Niektóre osoby sprawiają wrażenie, że jedynym ich celem jest pastwienie się z niezwykłą jadowitością nad upadłym kapłanem. Potępmy grzech ale zadbajmy o Życie kapłana. Takie zacięte ataki wcale nie są wyrazem dbania o jego zbawienie, tylko dowodzą własnej próżności i swojego nadęcia. Ma się wrażenie, że niektórzy budują się wywyższaniem się ponad innych i kopaniem tych, którzy leżą. “Pycha kroczy przed upadkiem” (Prz 16:18).
Św. Paweł pisze, …”kto mniema, że stoi, niech się strzeże, aby nie upadł” (1Kor 10:12).
Stając w obronie tego człowieka zostałem nawet oskarżony, że muszę być taki sam skoro tak go bronię. Co za jad i takie osoby tu piszą? Same dają świadectwo o sobie.
W moim wierszu napisałem “Prawdziwe dobro…i zna pokorę wobec winnych”, prawda duchowa której nadal wielu jeszcze nie dosięga. Niektóre osoby robią wrażenie …Więcej
Ludzie, znajdźcie sobie inną stronę do ataków, bo będę musiał zablokować.
Nudzi ci się? Nie masz bliższej rodziny?Zejdź z Kapłana i zajmij się swoimi grzechami, którymi po pachy jesteś ubabrana!
Jak mówi Księga Koheleta (Koh 3:1-8) wszystko ma swój czas. Podobnie w działalności Pana Jezusa był czas kazania na górze ale też był czas świętego gniewu kiedy ganił groby pobielane pełne spróchniałych kości i wyrzucał podłych kupców ze świątyni.
Spokojne utwory sielankowe; owszem, ale i te świętego gniewu, które aż cisną się aby je zaprezentować dla mnie i dla tych, którzy dosyć mają tego matactwa, łgarstwa, przebieraństwa i łajdactwa, zarówno w kraju jak i tu na Glorii. Dosyć mają tych, którzy reprezentują interesy wszystkich tylko nie polskie.
Więc z dedykacją dla tych wszystkich w kraju jak i tutaj na Glorii, dla tych którzy służą diabłu w swojej zgniliźnie serca i umysłu, którzy upadlacie się na tej ziemi, to dla was, ok?
Jeśli ktoś lubi łagodne słowa i łagodną muzykę, to proszę nie włączać, tu nic z tego tutaj nie ma.
Krzykliwe gitary, krzykliwe głosy, afrykańska perkusja i bluesowy rock przechodzący w ciężki rock.
Będą dwie wersje do tego samego wiersza. Słowa …Więcej
Przed czasem grozy pojawią się ludzie-manekiny, bezwolne i bezduszne, którzy będą służyli złemu duchowi i będą spełniali jego rozkazy.
Grzech ściągnie na ziemię chorobę, która będzie …
Znam twoje czyny:
masz imię, [które mówi], że żyjesz,
a jesteś umarły. Apokalipsa św. Jana 3
"Wiersz na sztukę życia", spełniam prośbę i zamieszczam ponownie, dziękuję . Miałem mały wpływ na szatę graficzną, jest jaka jest. Słowa w całości napisane przeze mnie, proszę nie kopiować. Słowa:
Niech wstanie dzień jasny i radosny dla Ciebie
Jak słońce łaską dane na porannym niebie
Niech Cię nie zaciemnią serc kainowych złości
Ale pośród wszystkiego strzeż Bożej miłości
Bo w miłości Bóg mieszka i największa cnota
Przedniejsza od marności krwiopijczego złota
Od łajdactw, nikczemności, fałszu i podkopów
Od wszelkiej zachłanności diabelskich klejnotów
Więc dzielnie do walki stawaj jak rycerz Boży
Serce oddane Bogu niech się nie zatrwoży
To nie w laurach świata lecz w miłości jest męstwo
Nie człek ale Bóg da ci pokój i zwycięstwo.
Można słuchać na okrągło
Ktoś organizuje wesele lub zabawę taneczną? Proponuję swego rodzaju 7. minutowe "ludowe disco polo". Nadaje się na polkę lub inny styl taneczny. Niniejszym udzielam pozwolenia na publiczne odtwarzanie. Trzy utwory z krótkimi przerwami między nimi dla złapania oddechu przy polce. Przyjemnej zabawy
Słowa:
Kto z ludzi na świat patrzy okiem bystrem,
Ten rozmaicie sobie myśli o tem,
Na przykład: Czy też głupstwo przed ministrem
Na świat przychodzi, czy się rodzi potem?
U nas dwie mamy mędrców kategorie
Dwie wytworzyły w tej sprawie teorie:
Jedna w głębinach matczynego łona
Ministrowego wpierw widzi embriona,
Druga przeciwnie o tym znów wywodzi:
Wpierw głupstwo, potem minister się rodzi.
To są teorie! Fakt, że po porodzie
Minister z głupstwem w dobrej żyją zgodzie.
Skoczna melodia sama sobie przy niej potańczyłam ...zamiast głupotą ministrów się zamartwiać lepiej sobie poskakać...
"Prawdziwe dobro", utwór przeplatający moje słowa ze słowami św. Pawła z 1 Kor 13
Prawdziwe dobro, - nie walczy ze sobą.
Bezprawia nie zakrywa togą.
Nie mieni się obrońcą, prześladując Drogę,
Lecz niesie słabym zbawienie,
Nie zamęt i trwogę.
Miłość cierpliwa jest i pełna łaski.
Nic nie zazdrości.
Nie szuka poklasku.
Nie karmi się pychą.
Nie jest bezwstydna.
Prawdziwe dobro, - nie krzywdzi innych.
I zna pokorę wobec winnych.
Rośliny nadłamanej, nigdy nie dołamie,
Z wysokości dba o prawdę. Nie zwodzi i kłamie.
Miłość cierpliwa jest i pełna łaski.
Nie wywyższa swego.
Nie napędza się gniewem.
Nie pamięta złego.
Nie cieszy się krzywdą.
Prawdziwe dobro, - do złego nie zdolne,
Rośnie jak te kwiaty polne.
Zupełnie bez pretensji, nie narzuca siebie,
Pociąga pięknem miłości, zupełnie jak w niebie.
Miłość cierpliwa jest i pełna łaski,
Zawsze wszystko znosi.
Z prawdą zawsze trzyma.
Z wiarą zawsze chodzi.
Na zawsze wytrwała.
Ma zawsze nadzieję.
Na zawsze istnieje.
konfrontacja siebie -gdy w miejsce słowa miłość wstawimy swe imię
No i powiedziała mundra biskupka co wiedziała!