W liście towarzyszącym wydanemu 11 stycznia Motu Proprio Spiritus Domini, które formalnie "pozwala" kobietom zostać lektorami i akolitami, Franciszek rozróżnia posługiwanie świeckie i posługiwanie ze święceniami.
Swoją decyzję nazywa "rozwojem doktrynalnym". W rzeczywistości kobiety są de facto akolitami i lektorami od dziesięcioleci. Od czasów apostolskich święcenia nizsze lektorów i akolitów były udziałem tylko mężczyzn i były uważane za związane z sakramentem święceń. Nadal są one używane w Starym Obrządku, podczas gdy w Nowym Obrządku zostały zniesione i zastąpione "posługami".
Święcenia niższe i "posługi" lektora i akolity nie są takie same. W konsekwencji Franciszek rozumie swoją posługę dla kobiet jedynie jako posługę świecką, nazywając ją "charyzmatem". Oddziela je od trzech posług: biskupa, prezbitera, diakona. W ten sposób Franciszek zdaje się wykluczać diakonat kobiet.
Nazywa stosownym powierzanie kobietom posług bez święceń, ale powtarza, że "w odniesieniu do posług ze …Więcej