Kogo należy nazywać chrześcijaninem?

Chrześcijaninem należy nazywać tego, kto wyznaje świętą naukę Jezusa Chrystusa, prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka, w Kościele, przez Niego ustanowionym.

A zatem prawdziwym chrześcijaninem jest ten, kto będąc mocno przywiązanym do nauczania Jezusa Chrystusa jednocześnie potępia i brzydzi się z głębi swojego serca wszelką sektą jak i wszelkim obcym tej doktrynie kultem, potępionym powagą Kościoła:

takimi są sekty żydowskie,

bałwochwalcze,

mahometańskie

i w ogólności wszelkie sekty heretyckie.

(Św. Piotr Kanizjusz SI, Doktor Kościoła, Katechizm większy czyli Summa nauki chrześcijańskiej, I. 1).

.Hasłem tej Adhortacji jest "Miłosierdzie kluczem do nieba",co można zrozumieć że sama wiedza nie zbawi nikogo jeśli nie przerodzi się w dobry uczynek.
@Matricaria
================
re
w dobry uczynek
Oddać siebie Bogu i kontemplować w ciszy Boską Chwałę jest najlepszym uczynkiem a nie tylko dobrym
Pan Jezus mówił, są biedni ludzie wśród Izraelitów, no są, zawsze będą i najlepszy uczynek Magdaleny jaki postanowiła to użyc drogiego olejku dla Jezusa..ten uczynek Jezus pochwalił.

A fałszywy Francesco Bonjorno wali na Chrześcijańską Europę miliony antychrystów muzułmańskich i nakazuje Chrześcijankom oddać się im i rodzić dzieci a także budować im meczety więc będą czcić fałszywego boga

Tytuł po polsku powinien być
Franciszek stawia się ponad Ewangelią.

Papież napisał elementarz dla katolików i innych ciekawych na czym polega fenomen świętości w dzisiejszym świecie.Zasady prowadzące do świętości obejmują wszystkie stany bo są na bardzo podstawowym poziomie,jak wiadomo papież nie lubi klerykalizacji świeckich jak również zeświecczenia duchownych ale jest to zaledwie wspomniane.Hasłem tej Adhortacji jest "Miłosierdzie kluczem do nieba",co można zrozumieć że sama wiedza nie zbawi nikogo jeśli nie przerodzi się w dobry uczynek.
"Ta świętość, do której wzywa cię Pan, będzie wzrastała przez małe gesty. Na przykład: pewna kobieta idzie na targ, by zrobić zakupy, spotyka sąsiadkę, zaczyna z nią rozmawiać i dochodzi do krytyki. Wówczas ta kobieta mówi w swoim wnętrzu: „Nie, nie będę o nikim mówić źle”. To jest krok ku świętości. Następnie w domu, jej syn chce z nią porozmawiać o jego fantazjach i chociaż jest zmęczona, siada obok niego i słucha z cierpliwością i miłością. To kolejna ofiara, która uświęca. Kiedy przeżywa chwilę udręki, pamięta o miłości Najświętszej Maryi Panny, bierze różaniec i modli się z wiarą. To jest kolejna ścieżka świętości. Potem, gdy wychodzi na ulicę, spotyka ubogiego i zatrzymuje się, by porozmawiać z nim z miłością. To jest następny krok." papiez.wiara.pl/doc/4628227.Gaudete…