"Spójrzmy na Najświętszą Hostię z perspektywy tej tezy i spróbujmy odpowiedzieć sobie na pytanie czy Najświętszy Sakrament jest aktem czystym, czy może jeszcze jest możnością? "
---
U św. Tomasza actus purus to Bóg a nie Eucharystyczne Ciało Pańskie z przypadłościami. Jak by pan przeczytał Summę Theologiae św. Tomasza, Pars III, gdzie pisze on o Eucharystii, to zaoszczędziłby pan nam swoich pomysłów. Szczególnie polecam Q. 77 Artykuł 4, gdzie św. Tomasz rozważa czy przypadłości (postaci sakramentalne) mogą ulec zepsuciu (a zatem zmianie - co zakłada możność/potencjał).

@baran katolicki
"Czy dla pana..."
---

Rozumiem z odpowiedzi że nie chciało się panu św. Tomasza przeczytać i dalej pan dywaguje. Jak napisze pan "Summę Theologiae według Barana" to może zapoznam się z pana koncepcjami co jest wg pana actus purus i dlaczego. Jak ja napiszę (oświadczam że nie zamierzam, bo nie posiadam takich zdolności jak św. Tomasz) to będziemy rozmawiać co tam "dla mnie" jest a co nie jest.
Jeżeli rozmawiamy o św. Tomaszu i Eucharystii to proszę przeczytać co pisał o Najśw. Sakramencie, zwłaszcza ten artykuł, który podałem, bo tam się pan dowie że św. Tomasz pisze wprost o zepsuciu (corruptio) postaci sakramentalnej, co rozstrzyga zarówno pana dywagacje co do actus purus, które są nieudolną próbą ucieczki od rzeczywistości (tj. właściwości przypadłości) jak i resztę wywodów (m.in. zarzucających ks. Stehlinowi idealizm tam gdzie używa on tomistyczny realizm, choć, być może, strzelając z armaty, odwołanie się do przykładu z trucizną w kielichu - do muchy - z uwagi na dęty "wirus", który wykorzystywany był jako pretekst do zamordyzmu we wszystkich dziedzinach życia, także kultu religijnego).
Bo św. Tomasz jest realistą i nie ucieka przed rzeczywistością tak jak bujający w obłokach własnej fantazji modernistyczni uczuciowcy religijni. Pisze m.in. w odpowiedzi na hipotezę, z którą się rozprawia: "nullo modo species sacramentales corrumpi possunt.": "czyli żadnym sposobem postaci sakramentalne nie mogą ulec zepsuciu" że
"Sed contra est quod sensu deprehenditur hostias consecratas putrefieri et corrumpi." tj. "Jednak przeciwnie jest postrzegane zmysłowo że konsekrowane hostie ulegają rozkładowi i zepsuciu".
Tak pisze wprost św. Tomasz na podstawie realistycznej tj. obserwacji i używa określenia "konsekrowane hostie". I co oskarży pan go w swoim baranim uporze o skandalizm i niemiecki idealizm?

PS Problem w tym że, moim zdaniem, od początku cała ta dyskusja przeniesiona na internetowe fora jest niepotrzebna, bo, jak widać prowadzi do złych owoców tj. ludzie nie rozumieją pewnych rozróżnień teologiczno-filozoficznych (dodajmy że nie muszą ich rozumieć, bo nie są teologami ani filozofami) i całość może mieć negatywny wpływ na ich cześć do Najśw. Sakramentu. Oprócz tego podejrzewam że ks. Guz (mimo odprawiania NOM) i ks. Stehlin się w kwestii dogmatycznego podejścia do Najśw. Sakramentu nie różnią zasadniczo.

Posoborowe absurdy

"Dokładnie to robicie z baranem, Piotrem Mrotkiem, Tadeuszem Kaktusem , Medalik św. Benedykta , Elkam , Izabela Sylwia"
______________________________________________________________________________
daj sobie luzu bo dostaniesz obłędu

Też nie rozumiem tego sporu. Ks. Stehlin powiedział to co powiedział (odwołując się do analogii z trucizną i De defectionibus św. Piusa V), - moim zdaniem, w kontekście "pandemii" i próby narzucenia sanitaryzmu mającego za jeden swych celów Sakramenty Katolickie, niepotrzebnie.
Natomiast to co zrobiły z tej wypowiedzi pewne środowiska tj. przypisywanie Księdzu herezji czy skażenia protestantyzmem oraz wałkowanie tej wypowiedzi przy jednoczesnym pomijaniu że kaplice SSPX pod kierownictwem ks. Stehlina były jednym z niewielu miejsc w Polsce, gdzie życie sakramentalne toczyło się przez okres ostatnich 2,5 lat normalnie, po katolicku, bez szaleństwa "pandemicznego" widocznego wszędzie dookoła, jest skandaliczne.

@baran katolicki
"Już panu/pani pisałem co myślę o dzieleniu Katolików na przedsoborowców i posoborowców. Taka mentalność przynależy do idealistów protestanckich/niemieckich/"
---
Ależ wręcz przeciwnie: to uznawanie że katolicyzm jest ideą (a nie odwołuje się do Rzeczywistości) więc może podlegać zmianie (podobnie, jak "idea Boga") jest spuścizną protestantyzmu i idealizmu. A takie założenie, przynajmniej milcząco, przyjmują ci, którzy nie rozróżniają rewelacji głoszonych w okresie posoborowym od głoszonej wcześniej przez Kościół Wiary i doktryny katolickiej *)

*) np. jeśli chodzi o charakter Kościoła, "ekumenizm", inne religie / wolność religijną, zbawienie, ale i orientację życia na ziemi - m.in. Gaudium et spes 12 proponuje tu orientację antropocentryczną w miejsce tradycyjnego ad maiorem Dei gloriam

Ks. Prof Guz jest jednym z najwybitniejszych żyjących polskich znawców niemieckiej filozofii XIX. Dużym brakiem szacunku jest insynuowanie, że kard Müller namieszał mu w głowie. Ks. Guz jest specjalistą w tym temacie i niesłychanie pokornym uczonym.jeśli on mówi że coś jest na rzeczy to pewnie ma ku temu wiarygodne argumenty, że pewni ludzie są w FSSPX ukąszeni niemieckim idealizem. Czekam na debatę i rozwinięcie tego tematu.