Arianie szerzyli swe błędne nauki wśród ludu, subtelnie zmieniając znaczenie pojęć podstawowych, przy czym same pojęcia pozostawiono niezmienione zaś lud trwał w przekonaniu, że nic się nie zmieniło …More
Arianie szerzyli swe błędne nauki wśród ludu, subtelnie zmieniając znaczenie pojęć podstawowych, przy czym same pojęcia pozostawiono niezmienione zaś lud trwał w przekonaniu, że nic się nie zmieniło. A potem, jak pisał św. Hieronim: „jęknął cały świat i zdziwił się, że jest ariański”. Tę samą sprawdzoną taktykę zastosowali herezjarchowie XVI wieku, zwani dla niepoznaki „Reformatorami”, m.in. Marcin Luder czy Tomasz Cranmer. Luder nie ogłaszał bynajmniej że zaprasza wszystkich do swego luderskiego kościoła, nie – mówił: my tu jesteśmy ewangeliczni, bo głosimy prawdziwą, pierwotną Ewangelię, którą trzeba głosić na nowo, bo się gdzieś przez stulecia zagubiła.
Nie tylko w naszej epoce [Nostra aetate] i nie tylko w rewolucyjnej parafii ks. Michonneau dobrze rozumiano charakter i psychologię mas. W IV wieku, podczas rewolucji ariańskiej, arianie, przejmując …More
Nie tylko w naszej epoce [Nostra aetate] i nie tylko w rewolucyjnej parafii ks. Michonneau dobrze rozumiano charakter i psychologię mas. W IV wieku, podczas rewolucji ariańskiej, arianie, przejmując kościoły bynajmniej nie ogłaszali: dzień dobry, jesteśmy heretykami, od teraz będziemy głosić nową, heretycką naukę. Nic z tych rzeczy. Jak pisał św. Hilary z Poitiers (Przeciw Auksencjuszowi) „aby twierdzenie błędne mogło stać się pewnikiem” głoszono błędy „pod pozorem wiary w jednego Chrystusa”, „wprowadzili nowego Chrystusa aby przez to Antychryst mógł zostać wprowadzony (…) aby wprowadzić Antychrysta z mniejszą niechęcią”. „Głoszą syna Bożego, gdyż każdy człowiek staje się synem Bożym poprzez sakrament chrztu. (…) Jednak temu co jest prawowite i prawdziwe jeśli chodzi o Chrystusa Boga – że jest prawdziwym Bogiem, czyli że Bóstwo Syna i Ojca jest jednakie, się zaprzecza. I zaiste zostało to doprowadzone do takiego stanu poprzez oszustwo bezbożności, że obecnie lud Chrystusowy nie ginie …More
26 sierpnia Roku Pańskiego 846 cały świat chrześcijański przeżył wstrząs. Wojownicy “Proroka”, którzy przybyli z Afryki po splądrowaniu Korsyki spustoszyli przedmieścia Rzymu, w tym Bazylikę św. …More
26 sierpnia Roku Pańskiego 846 cały świat chrześcijański przeżył wstrząs. Wojownicy “Proroka”, którzy przybyli z Afryki po splądrowaniu Korsyki spustoszyli przedmieścia Rzymu, w tym Bazylikę św. Piotra, skąd zabrali m.in. złoty krzyż znad grobu Księcia Apostołów, i Bazylikę św. Pawła za Murami.
Europa w latach 40-tych IX wieku walczyła o przetrwanie. Furia Normanów docierała aż na Morze Czarne i Półwysep Iberyjski. Świeżo wskrzeszone Cesarstwo na Zachodzie właśnie się rozpadało, co …More
Europa w latach 40-tych IX wieku walczyła o przetrwanie. Furia Normanów docierała aż na Morze Czarne i Półwysep Iberyjski. Świeżo wskrzeszone Cesarstwo na Zachodzie właśnie się rozpadało, co przypieczętował sławny traktat w Verdun, w roku 843. W tym samym roku Wikingowie napadli na ujście Loary i położone tam Nantes, wpadli do katedry, gdzie była odprawiana Msza Św., wymordowali wszystkich a kościół podpalili. W roku 845 dotarli Sekwaną aż do Paryża i doszczętnie złupili miasto. Od południa zagrażał islam, który w VIII wieku zajął niemal całą Hiszpanię i podejmował próby wyparcia chrześcijan z ziem Galicji, gdzie narastała sława “Pola Gwiazd” czyli sanktuarium w Compostelli, Kastylii i Leonu. Lata 838-840 to trzy kolejne najazdy muzułmańskie na te ziemie. Podobna sytuacja panowała w Italii po zajęciu przez mahometan Sycylii, z której uczynili bazę wypadową. Wykorzystując waśnie między feudałami z Neapolu i Benewentu w roku 840 zajęli Tarent i Bari, rok później Brindisi, w roku 842 …More
Ideał życia i środowiska: fabryka nie jako burdel lecz świątynia. Stanowisko pracy, tokarka staje się ołtarzem, na którym to świeckie kapłaństwo stanowi przedłużenie ofiary Mszy. Przyjmując Hostię,…More
Ideał życia i środowiska: fabryka nie jako burdel lecz świątynia. Stanowisko pracy, tokarka staje się ołtarzem, na którym to świeckie kapłaństwo stanowi przedłużenie ofiary Mszy. Przyjmując Hostię, którą składamy w ofierze, konsekrujemy, przemieniamy w samego Zbawiciela klasy pracującej, wszyscy robotnicy łączą się z Nim aby stworzyć w swym środowisku pracy mistycznego Chrystusa, który, przez Jego trudy i ofiary, kontynuuje dzieło odkupienia.
"Im głupszy był mój program tym wy czuliście się mądrzejsi i o to dokładnie chodziło. Z (...) chaosu wybieracie prawdy, które uznacie za wygodne, przyswajacie sobie tylko to co utwierdza was w …More
"Im głupszy był mój program tym wy czuliście się mądrzejsi i o to dokładnie chodziło. Z (...) chaosu wybieracie prawdy, które uznacie za wygodne, przyswajacie sobie tylko to co utwierdza was w przekonaniu że bierność jest cnotą i koniecznością, bo to jest właśnie to w co chcecie wierzyć. Płaczecie i użalacie się nad sobą i co wtedy? Siadacie przed telewizorem, czujecie się rozgrzeszeni, bardziej ludzcy od tych, na których patrzycie (...)". Może niektórzy odświeżyli sobie przy okazji trwającej pandemii sanitaryzmu czy też sanitazizmu te słowa filmowego Irona Idema z "Wojny światów" P. Szulkina skierowane do ówczesnych i dzisiejszych "Januszy" i "Grażyn", "Poliniaków" par excellence. Pandemii, podczas której tak łatwo zamknięto kościoły na największe święto roku liturgicznego, tak łatwo nałożono obecnym w nich przypominające praktyki animistyczne i ich fetysze maski na twarz, tak łatwo wodę błogosławioną zastąpiono dozownikami z płynem chemicznym niewiadomego pochodzenia i o niewiadomym …More
Przecież to jest wypisz-wymaluj jak z najniebezpieczniejszego z modernistów (jak twierdzi prof. Karas), heretyka de Chardina (którym nota bene interesował …More
Przecież to jest wypisz-wymaluj jak z najniebezpieczniejszego z modernistów (jak twierdzi prof. Karas), heretyka de Chardina (którym nota bene interesował się lub nawet fascynował Karol Wojtyła, patrz np. książka "Znak sprzeciwu").
To tekst proroctwa św. Brygidy w cytacie z “Krzyżaków” H. Sienkiewicza. Z pewnością Janowi Pawłowi II zapadło w pamięć świętowanie 600-lecia kanonizacji szwedzkiej świętej w październiku 1991 roku …More
To tekst proroctwa św. Brygidy w cytacie z “Krzyżaków” H. Sienkiewicza. Z pewnością Janowi Pawłowi II zapadło w pamięć świętowanie 600-lecia kanonizacji szwedzkiej świętej w październiku 1991 roku, bo mówił i pisał o nim wielokrotnie, ot choćby w niesławnej encyklice Ut unum sint: “Pragnę teraz przypomnieć spotkanie modlitewne, również odbyte w Bazylice Św. Piotra, podczas którego przyłączyłem się do Luterańskich Arcybiskupów (sic!), Prymasów (sic!) Szwecji i Finlandii by sprawować Nieszpory z okazji 600-nej rocznicy kanonizacji św. Brygidy (5.10.1991)”
“Postanowiłem ich pszczołami pożyteczności i utwierdziłem na progu ziem chrześcijańskich, ale oto powstali przeciw mnie. Bo nie dbają o duszę i nie litują się ciał tego ludu, który z błędu nawrócił …More
“Postanowiłem ich pszczołami pożyteczności i utwierdziłem na progu ziem chrześcijańskich, ale oto powstali przeciw mnie. Bo nie dbają o duszę i nie litują się ciał tego ludu, który z błędu nawrócił się ku wierze katolickiej i ku mnie.” To tekst proroctwa św. Brygidy w cytacie z “Krzyżaków” H. Sienkiewicza. Z pewnością Janowi Pawłowi II zapadło w pamięć świętowanie 600-lecia kanonizacji szwedzkiej świętej w październiku 1991 roku, bo mówił i pisał o nim wielokrotnie, ot choćby w niesławnej encyklice Ut unum sint: “Pragnę teraz przypomnieć spotkanie modlitewne, również odbyte w Bazylice Św. Piotra, podczas którego przyłączyłem się do Luterańskich Arcybiskupów (sic!), Prymasów (sic!) Szwecji i Finlandii by sprawować Nieszpory z okazji 600-nej rocznicy kanonizacji św. Brygidy (5.10.1991)” Przygotowując się do Roku Jubileuszowego, w homilii w bazylice Św. Piotra z 13 listopada 1999 r. (źródło) Jan Paweł II mówi: “Moje myśli zwracają się teraz ku 5 października 1991 roku kiedy to uroczysta …More
Podczas homilii beatyfikacyjnej papież, cytując testament siostry Teresy Benedykty od Krzyża, pominął część zawartych tam intencji, w tym w szczególności tę ekspiacyjną – „zadośćuczynienie za …More
Podczas homilii beatyfikacyjnej papież, cytując testament siostry Teresy Benedykty od Krzyża, pominął część zawartych tam intencji, w tym w szczególności tę ekspiacyjną – „zadośćuczynienie za niedowiarstwo narodu żydowskiego”, oraz proszalną – „aby Pan został przyjęty przez swoich”. Wersja podobnie ocenzurowana znajduje się na stronach watykańskich.
od Krzyża. Jeden z użytkowników tego forum załączył tekst Smużki dymu do Nieba z dość mierną poezją rzekomo na podstawie ostatniego listu s. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein) z 6 sierpnia 1942…More
od Krzyża. Jeden z użytkowników tego forum załączył tekst Smużki dymu do Nieba z dość mierną poezją rzekomo na podstawie ostatniego listu s. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein) z 6 sierpnia 1942 r., który to wiersz zawiera m.in. następujący passus: "Powtarzam Róży Że to za naród Że to za Pokoleń płacz Że trzeba twarzą W twarz mężnie stanąć Jak stanął Jezus Mój Pan On przecież też był Żydem i za nich Oddał swój żywot Na krzyż Nie bój się Matko Módl się za nami To pewnie Ostatni list" Cały faktyczny list s. Teresy Benedykty z 6 sierpnia 1942 r. można przeczytać np. tutaj: 75 years: Echt, August 2, 1942 - Sr. Benedicta is arrested with her sister Her last letter: "Send me the next volume of the Breviary" i nie ma w nim oczywiście, wbrew posoborowym kornikom piszącym na nowo jej życiorys, takiego passusu. Natomiast, w dniu 9 czerwca 1939 roku siostra Teresa Benedykta sporządziła w Est swój testament, w którym pisała: „Już teraz przyjmuję z radością śmierć, którą Bóg dla mnie przeznacza …More
Kapłan, który kłania się nowemu rytowi, skleconemu przez Pawła VI, współdziała w stopniowym wprowadzaniu fałszywej Mszy, która zostanie przemieniona w pustą pamiątkę bez Prawdziwej Obecności …More
Kapłan, który kłania się nowemu rytowi, skleconemu przez Pawła VI, współdziała w stopniowym wprowadzaniu fałszywej Mszy, która zostanie przemieniona w pustą pamiątkę bez Prawdziwej Obecności Chrystusa. Przez to Ofiara Krzyża nie będzie już rzeczywiście i sakramentalnie składana Bogu, komunia będzie jedynie religijnym posiłkiem, w którym spożywa się trochę chleba i trochę wina. Nic więcej. Tak jak u protestantów. Odmawiając uczestnictwa w rewolucyjnym wprowadzaniu dwuznacznej Mszy, zorientowanej na faktyczne zniszczenie Mszy, jakiż doczesnych trudów i jakich kłopotów na tym świecie można się spodziewać? Sam Pan wie a Jego łaska wystarczy. Zaiste łaska Serca Jezusowego zawsze wystarcza a przychodzi ona do nas poprzez Świętą Ofiarę i sakramenty. Dlatego Pan mówi nam z takim spokojem: “ten kto utraci życie na tym świecie mojego powodu będzie żył wiecznie”.
złożone przez o. Rogera Tomasza Calmela OP "27 listopada 1969 roku, w rocznicę objawień z Rue du Bac, o. Calmel ogłosił swoją decyzję i oświadczenie w sprawie nowego rytu, wykładając powody swojego …More
złożone przez o. Rogera Tomasza Calmela OP "27 listopada 1969 roku, w rocznicę objawień z Rue du Bac, o. Calmel ogłosił swoją decyzję i oświadczenie w sprawie nowego rytu, wykładając powody swojego postępowania. Oświadczenie zostało sporządzone w dniu, w którym o. Calmel znalazł się w szpitalu z powodu konieczności transfuzji krwi w wyniku anemii. Przekazał je towarzyszącej mu siostrze dominikance aby dostarczyła je Janowi Madiranowi. Deklaracja o. Calmela wywołała szerokie echo, nie tylko u francuskich dominikanów. Była przypuszczalnie pierwszą tego rodzaju. O. Rzewuski, przełożony o. Calmela został wezwany do Rzymu celem złożenia wyjaśnień. Samemu o. Calmelowi zabroniono odprawiania Mszy dla zakonnic. W samym Prouilhe nastąpiły również zmiany w wystroju bazyliki i kaplic. Widać było ogólne rozprzężenie, upadek dyscypliny. O. Rzewuski był nadal o. Calmelowi życzliwy, jednak należał do tych osób, które narzekając na rewolucję nie mają siły by zanalizować jej przyczyny lub przeciwdziałać …More
Pamiętam NOM w Padwie z oprawą muzyczno-wokalną po łacinie celem podstępnego zmylenia wiernych. Później wypowiedziana formuła "... per tutti..." i …More
Pamiętam NOM w Padwie z oprawą muzyczno-wokalną po łacinie celem podstępnego zmylenia wiernych. Później wypowiedziana formuła "... per tutti..." i kolejka zwiedzionych owieczek z brudnymi łapami po jak się wnioskuje tylko "opłatek". Ale mimo wszystko dla bezpieczeństwa opuszczenie Kościoła... Nauka na przyszłość i kolejny argument na prawdziwość treści przedmiotowego artykułu i konieczności powrotu do tradycji i katolickiej Mszy Wszechczasów.
Błogosławiony Czesław, z narodu polskiego, z pierwszych Ojców, którzy otrzymali to miejsce na klasztor w roku 1226, drugi prowincjał prowincji polskiej, mąż wielkich zasług przed Bogiem, który …More
Błogosławiony Czesław, z narodu polskiego, z pierwszych Ojców, którzy otrzymali to miejsce na klasztor w roku 1226, drugi prowincjał prowincji polskiej, mąż wielkich zasług przed Bogiem, który wskrzesił cztery osoby i uczynił niezliczone inne znaczne cuda za życia i po śmierci, i nawet aż do dziś. Wreszcie, swymi modlitwami, wyzwolił nasze słynne miasto Wrocław od napaści Tatarów w roku 1241.
Stulecie XIII, wiek Innocentego III, św. Franciszka i św. Dominika, św. Antoniego, Bonawentury i św. Tomasza z Akwinu, ustanowienia procesów inkwizycyjnych i święta Bożego Ciała, było apogeum świetności Christianitatis. Obrodziło również świętymi na ziemiach polskich. Obok św. Jacka Odrowąża, Salomei, Kingi, Jadwigi, Męczenników Sandomierskich, Bronisławy znajdziemy w tym poczcie również krewniaka św. Jacka - Czesława Odrowąża. Czesław urodził się w latach 70-tych XII stulecia, w Kamieniu Śląskim, należącym wówczas do jednego z księstw śląskich, studiował przypuszczalnie w Krakowie, Paryżu i Bolonii (por. np. L. Wołek: Początki Zakonu Kaznodziejskiego, Pamiętnik Historyczno-Prawny, T. VIII, z. 2). Po powrocie do ojczyzny otrzymał godność kanonika kapituły sandomierskiej. W roku 1218 kanclerz Leszka Białego ks. Iwon Odrowąż, kanonik kapituły krakowskiej i sandomierskiej, został wybrany przez kapitułę krakowską na następcę biskupa Wincentego Kadłubka, który wstąpił do klasztoru …More
W nocy z 10 na 11 lutego dokonano następnego napadu, tym razem na plebanię w Wołkowie, 5 km na południe od Przemyślan. Zginął tu były wikary z Biłki Szlacheckiej, ks. Józef Kaczorowski a ciężko ranna …More
W nocy z 10 na 11 lutego dokonano następnego napadu, tym razem na plebanię w Wołkowie, 5 km na południe od Przemyślan. Zginął tu były wikary z Biłki Szlacheckiej, ks. Józef Kaczorowski a ciężko ranna została jego matka [przypis autora: sprawcami morderstwa byli Andrzej Kościuk z Firlejowa, Hrynko Babiak z Dusanowa i Biłyk z Kurzylic]. 14 lutego odbył się pogrzeb księdza w Przemyślanach. Wracającego z tego pogrzebu proboszcza ze Świrza, ks. Stanisława Kwiatkowskiego, uprowadzili Ukraińcy w mundurach niemieckich. Prowadzono go rozebranego do kalesonów po śniegu wiele kilometrów do wsi Ładańce i tam okrutnie zamordowano.
Jerzy Węgierski w publikacji We lwowskiej Armii Krajowej opisuje lakonicznie wątek zamordowania dwóch kapłanów w rejonie Przemyślan (dekanat świrski, gdzie mieściła się m.in. opisywana już tu parafia …More
Jerzy Węgierski w publikacji We lwowskiej Armii Krajowej opisuje lakonicznie wątek zamordowania dwóch kapłanów w rejonie Przemyślan (dekanat świrski, gdzie mieściła się m.in. opisywana już tu parafia Fraga a niedaleko znajdował się m.in. Hanaczów wspominany w notce biograficznej o ks. Franciszku Błażu) między 9 a 14 lutego 1944 roku: „(…) W nocy z 10 na 11 lutego dokonano następnego napadu, tym razem na plebanię w Wołkowie, 5 km na południe od Przemyślan. Zginął tu były wikary z Biłki Szlacheckiej, ks. Józef Kaczorowski a ciężko ranna została jego matka [przypis autora: sprawcami morderstwa byli Andrzej Kościuk z Firlejowa, Hrynko Babiak z Dusanowa i Biłyk z Kurzylic]. 14 lutego odbył się pogrzeb księdza w Przemyślanach. Wracającego z tego pogrzebu proboszcza ze Świrza, ks. Stanisława Kwiatkowskiego, uprowadzili Ukraińcy w mundurach niemieckich. Prowadzono go rozebranego do kalesonów po śniegu wiele kilometrów do wsi Ładańce i tam okrutnie zamordowano.” Z innych relacji dowiadujemy …More
Czasy tu nastały takie, o których nawet człowiek nigdy nie pomyślał. Dochodzi do tego, że nawet na drodze zaczynają legitymować i gdy się okaże, że Polak to zabijają.
"Kociubińce, wieś sołecka, siedziba parafii i gminy. W 1921 r. wieś miała 513 zagród i 2460 mieszkańców, w tym: 1659 Rusinów, 739 Polaków, 61 Żydów i 1 osoba innej narodowości. W 1931 r. liczba …More
"Kociubińce, wieś sołecka, siedziba parafii i gminy. W 1921 r. wieś miała 513 zagród i 2460 mieszkańców, w tym: 1659 Rusinów, 739 Polaków, 61 Żydów i 1 osoba innej narodowości. W 1931 r. liczba zagród wzrosła do 576, a mieszkańców do 2735 osób. 7 lutego 1945 roku zostali zamordowani: 1. ks. Walniczek Jan, lat około 45, wyświęcony w 1912 roku. Był torturowany przez pięć godzin, zdzierano mu skórę, rany zalewano atramentem, oblewano wrzącą wodą, wreszcie przywiązano go do ściany i rzucano w niego nożami. 2. Łobocki Albin ur. w 1902 roku, organista, zamordowany razem z księdzem. (...)" (por. Siekierka S. i inni w: Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim) z pisma ks. Stanisława Tenerowicza [do roku 1945 proboszcza parafii Kopyczyńce] do Kurii Lwowskiej w Lubaczowie z 16.10.1947 r. "(...) Ks. Walniczek był administratorem parafii Kociubińce, pow. Kopyczyńce. Kiedy w lasach sąsiednich przebywały bandy ukraińskie ks. Walniczek mieszkał w …More
Niewyciągnięte wnioski i niepodjęte konkretne w tym kierunku działania, spowodowały, że znaleźliśmy się na progu zatoczenia historii koła i możliwości …More
Niewyciągnięte wnioski i niepodjęte konkretne w tym kierunku działania, spowodowały, że znaleźliśmy się na progu zatoczenia historii koła i możliwości powtórki, choć wielu to ze swych głów wypiera.
W momencie, w którym skłoniłem głowę świat się przewrócił, stając na nogach, wszedłem, gdzie stara bieleje droga, Kroczyłem, słysząc wkrąg ludzką mowę: lasy języków – październikowe liście na …More
W momencie, w którym skłoniłem głowę świat się przewrócił, stając na nogach, wszedłem, gdzie stara bieleje droga, Kroczyłem, słysząc wkrąg ludzką mowę: lasy języków – październikowe liście na drzewach, dziwne choć znane, z uśmiechem lekkim, w ciszy żegnane stare zagadki i creda nowe. Mędrzec map setkę w pracowni kryje, co śledzą kosmos pełznący w błoto, by sprawdzić rozum sita użyje co piasek zbiera i gubi złoto: wszystko to dla mnie prochem, lichotą, bo imię moje Łazarz. I żyję.
Długi czas będę miał do odpoczynku, gdy te moje kości do grobu będą złożone, ale teraz najmniejszego czasu słudze Bożemu nie godzi się próżno i bez pożytku opuszczać - o. Szymon z Lipnicy
O zamożności rzemieślników w XV-wiecznej Polsce może świadczyć ta okoliczność, że syn piekarza z niewielkiej Lipnicy pod Beskidem, zwanej obecnie Murowaną trafia do szkoły do Krakowa, przy tamtejszej …More
O zamożności rzemieślników w XV-wiecznej Polsce może świadczyć ta okoliczność, że syn piekarza z niewielkiej Lipnicy pod Beskidem, zwanej obecnie Murowaną trafia do szkoły do Krakowa, przy tamtejszej farze (czyli obecnym Kościele Mariackim) a następnie na sam tamtejszy uniwersytet. Szymon z Lipnicy prawdopodobnie pierwsze spotkanie z Bogiem i Wiarą Katolicką miał w zachowanym do dziś drewnianym kościółku lipnickim – nie jest to pewne bo część historyków datuje obecną budowlę na 2-gą połowę XV wieku, mimo tradycji wiążącej jej początek z XIII stuleciem. Gdy w roku 1454 Szymon rozpoczął nauki na Akademii Krakowskiej, w królewskim Krakowie przebywał sławetny zakonnik z Italii – Jan Kapistran (por. 1 / 2 / 3 / 4 ) głoszący pobożność reformatora zakonu św. Franciszka – św. Bernardyna ze Sieny oraz występujący przeciw hedonizmowi, chciwości w tym lichwie i przepychowi czyli starym wrogom człowieka opisywanym przez św. Jana Apostoła – pożądliwości ciała, oczu i pysze żywota. Kazania zakonnika …More
G. K. Chesterton Boże, tyś gwiazdy zgiął lśniące, myśl ugnij wyniosłą, hardą i daj nam w wojnie nużącej pokory opokę twardą. Chwytamy miecze płomienne, wznosimy wzwyż wielosłowie, od pychy słabi …More
G. K. Chesterton Boże, tyś gwiazdy zgiął lśniące, myśl ugnij wyniosłą, hardą i daj nam w wojnie nużącej pokory opokę twardą. Chwytamy miecze płomienne, wznosimy wzwyż wielosłowie, od pychy słabi haniebnej, bośmy jak nasi wrogowie. Równie jak oni szaleni i często też zaślepieni, my chorzy, my zasmuceni dobrą nowinę niesiemy. Straszliwa radość od Syna jest cięższa niż niepokoje, nas, niczym kara Kaina, przytłacza dług łaski Twojej. Twe Słowo rozszerzyliśmy i gromu głos w dal wyruszył lecz Panie spraw też abyśmy o własne zadbali uszy. I oczyść nas z czczego gniewu i złości królów bezpłodnych, by w duszach rósł z Twego siewu śmiech rzeczy skromnych a godnych. ---- A HYMN FOR THE CHURCH MILITANT Great God that bowest sky and star, Bow down our towering thoughts to thee, And grant us in a faltering war The firm feet of humility. Lord, we that snatch the swords of flame, Lord, we that cry about Thy car, We too are weak with pride and shame, We too are as our foemen are. Yea, we are mad as they …More
Pójdźmy, by przeminęły chwile boleści. Byśmy wymodlili i wysłużyli to aby "do uszu Piotrowych doszedł głos smutny i słodki, który rzekł: Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano …More
Pójdźmy, by przeminęły chwile boleści. Byśmy wymodlili i wysłużyli to aby "do uszu Piotrowych doszedł głos smutny i słodki, który rzekł: Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano po raz wtóry". I by Piotr "powstał wreszcie, drżącymi rękoma podniósł kij pielgrzymi i (...) zawrócił ku siedmiu wzgórzom miasta." Zawrócił, zrozumiawszy o co idzie walka i o co trzeba, i warto walczyć. Że ni świat, "ni cezar, ni wszystkie jego legie nie zmogą prawdy żywej, że nie zaleją jej ni łzy, ni krew i że teraz dopiero zaczyna się jej zwycięstwo.”
„poszedłem do kościoła Panny Marii, i ja sceptyk, ja – filozof, ja, który – nie wiem, nie wiem, nie wiem! Dałem na mszę na intencję Leona i Anieli. Nie tylko wysłuchałem mszy, ale teraz piszę oto …More
„poszedłem do kościoła Panny Marii, i ja sceptyk, ja – filozof, ja, który – nie wiem, nie wiem, nie wiem! Dałem na mszę na intencję Leona i Anieli. Nie tylko wysłuchałem mszy, ale teraz piszę oto czarno na białym: Niech piorun trzaśnie sceptycyzm, filozofię z nim razem i moje „nie wiem” w dodatku!” (H. Sienkiewicz – Bez dogmatu) Jest maj roku 1846. W kościele parafialnym we wsi Okrzeja ma miejsce chrzest syna Józefa Sienkiewicza – małego Henryka Adama Aleksandra Piusa. Miesiąc później, na tronie Piotrowym w Rzymie zasiądzie inny Pius – dziewiąty Wikariusz Chrystusa tego imienia. Zasiądzie w pałacu na Kwirynale, w Wiecznym Mieście, które od ponad tysiąca lat stanowi Patrimonium Sancti Petri - Ojcowiznę Świętego Piotra. 33-letni Henryk Adam Aleksander Pius przybędzie jesienią roku 1879 do Rzymu zmienionego. Rzymu, w którym aktualny papież – Leon XIII po zajęciu Wiecznego Miasta przez rewolucjonistów Garibaldiego był więźniem Watykanu, w wydanej rok wcześniej encyklice Quod apostolici …More
Ci sami bandyci w sile 8 ludzi, którzy tego samego dnia około 8-mej godziny zamordowali w Byble ks. Wierzbowskiego i niejakiego nauczyciela St. Wróbla, udali się furmanką do Skomoroch St. Po pewnym …More
Ci sami bandyci w sile 8 ludzi, którzy tego samego dnia około 8-mej godziny zamordowali w Byble ks. Wierzbowskiego i niejakiego nauczyciela St. Wróbla, udali się furmanką do Skomoroch St. Po pewnym odpoczynku, wszyscy a jeden z nich ubrany w sutannę Ks. Wierzbowskiego zjawili się przed mieszkaniem ks. Strońskiego pukając, aby otworzył i przyjął na noc podróżnego księdza. Ks. Stroński zorientowany nie otwierał, wówczas bandyci wyłamali drzwi frontowe i wtargnęli do mieszkania, i prosili go, aby ubrał się i szedł z nimi, gdy ten nie chciał, tłumacząc się, że woli zginąć w mieszkaniu niż w lesie, popychany, bronił się, trzymając się klamki. Jeden z bandytów uderzył go tak silnie w rękę, że się złamała, później resztę dokonali, masakrując go strasznie, przeważnie po głowie, bo cała była potrzaskana i w końcu strzałem też w głowę dokończyli mordu.
z pisma ks. Kazimierza Bilczewskiego do Kurii Lwowskiej z 15.10.1943 r. "(...) Byłem wczoraj w Skomorochach St., bo mi doniesiono, że ma być pogrzeb zamordowanego Ks. Strońskiego (...) Po południu …More
z pisma ks. Kazimierza Bilczewskiego do Kurii Lwowskiej z 15.10.1943 r. "(...) Byłem wczoraj w Skomorochach St., bo mi doniesiono, że ma być pogrzeb zamordowanego Ks. Strońskiego (...) Po południu nadszedł telegram od rodziny, że zwłoki Ks. Strońskiego mają być przewiezione do Lwowa. Napadnięto na jego mieszkanie w nocy, bronił się długo, nie chcąc wpuścić do mieszkania zbirów, których było 6. Kilkakrotnie strzelano do niego a konającego bito jeszcze kolbami. Poturbowano też mocno gospodarzy domowych, u których mieszkał i którzy go też bronili. Mimo nawoływań, nikt się nie zjawił z pomocą (...)" z pisma ks. Pawła Baranowskiego z 01.10.1947 r. "(...) Ks. Tadeusz Stroński został zamordowany 12 X 1943 r. około 12 godz. w nocy. Mordu dokonali bandyci ukraińscy banderowcy. O przebiegu tej okropnej chwili wiem z opowiadania ludzi parafii Skomorochy Stare (...) Ci sami bandyci w sile 8 ludzi, którzy tego samego dnia około 8-mej godziny zamordowali w Byble ks. Wierzbowskiego i niejakiego …More
A król Władysław zupełnie nie poruszony tak nagłym nadejściem nieprzyjaciół i to tak blisko, uznawszy za rzecz najważniejszą najpierw oddanie czci Bogu, a potem zajęcie się wojną, po przybyciu do …More
A król Władysław zupełnie nie poruszony tak nagłym nadejściem nieprzyjaciół i to tak blisko, uznawszy za rzecz najważniejszą najpierw oddanie czci Bogu, a potem zajęcie się wojną, po przybyciu do kaplicy wysłuchał bardzo pobożnie dwu mszy odprawionych przez jego kapelanów: plebana kłobuckiego Bartłomieja i prepozyta kaliskiego Jarosława. Prosząc o pomoc niebios, z większą niż zwykle pobożnością modlił się w czasie mszy. I nie poprzestając na tym , padłszy na kolana i przez długi czas trwając na modlitwie, prosił Pana niebios, żeby ta wyprawa była pomyślna dla niego i dla jego wojska i by mając zapewnione powodzenie odniósł pełne zwycięstwo nad wrogiem.
„Gdy zaś nadeszła noc przed owym dniem, w którą mieli wyruszyć ze wspomnianych obozów, były wielkie błyskawice, pioruny i grzmoty, i wielki deszcz spadł tej nocy (…) Taki zaś wicher powiał owej nocy …More
„Gdy zaś nadeszła noc przed owym dniem, w którą mieli wyruszyć ze wspomnianych obozów, były wielkie błyskawice, pioruny i grzmoty, i wielki deszcz spadł tej nocy (…) Taki zaś wicher powiał owej nocy, że wszystkie obozy i namioty powywracał. Powtarza się przy tem słowa godnych wiary rycerzy, którzy mówili, że w ową noc widzieli księżyc obrócony w krew i ukazujący się ponad nim jakoby miecz czerwony. Tak tedy we wtorek, w sam dzień Rozesłania Apostołów ruszyli spod rzeczonego miasta i natychmiast po wyruszeniu spadł bardzo wielki deszcz, który zmoczył całą broń naszych rycerzy. Zaraz też gdy ustąpiła ulewa i gdy rozeszły się ciemne chmury zabłysło jasne słońce, skoro zasię owa pogoda utrzymywała się, król polecił kapelanom przygotować się do mszy, ponieważ nie mógł według swego stałego zwyczaju wysłuchać [dotąd] mszy, a to z powodu przeszkody, jaką stanowiły wiatry wiejące, gdy wyruszono z obozów. I kiedy sam zatrzymał się na szczycie pewnego wzgórza, a wojska stojące wokół wzgórza podziwiały …More
When every human is your brother and wordly dreams are running wild here comes the song about a father so mad that kills his healthy child. He listens to the common call ready to do what he's been told: …More
When every human is your brother and wordly dreams are running wild here comes the song about a father so mad that kills his healthy child. He listens to the common call ready to do what he's been told: to mask the window in the wall intolerated by the world. He gives his daughter to the mob to satisfy their lust and please, his sword then does its bloody job sworn to the idol of false peace. He's walking in the rising gloam, following safely the broad path when something strikes his lofty dome: the lightning sign of Heaven's wrath. (Feast of St. Barbara, AD 2021)
We were young and we were lions, we got old and we are mice, and we search for arms to cry on, not to fight our foe and vice. Ghosts of time – they make a slaughter: strike the past that fades to grey, …More
We were young and we were lions, we got old and we are mice, and we search for arms to cry on, not to fight our foe and vice. Ghosts of time – they make a slaughter: strike the past that fades to grey, leaving springs of Holy Water far - thousand miles away. There was Bede, there was Alcuin, after them Aquinas came, now we see the utter ruin with enthroned, idolised shame. The great dragon is the plotter, sending prophets of the Lie, cutting off the Holy Water to - make the River dry. All his minions are fog shapers, try to dim the outer Light and they sealed all lamps and tapers, and all lighters to ignite. Keep your inner fire burning, we will conquer but we won’t if we fail to make the journey back – to the Holy Font.
Bóg daje światu dwa ostatnie środki zaradcze. Są nimi Różaniec Święty i Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi. To są ostatnie środki zaradcze, co oznacza że nie będzie innych. Trzeci powód to, …More
Bóg daje światu dwa ostatnie środki zaradcze. Są nimi Różaniec Święty i Nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi. To są ostatnie środki zaradcze, co oznacza że nie będzie innych. Trzeci powód to, ponieważ w planach Bożej Opatrzności Bóg zawsze przed ukaraniem świata wyczerpuje wszystkie inne środki. Zatem, kiedy widzi że świat nie przywiązuje żadnej uwagi, wówczas, jak mówimy w naszej niedoskonałej mowie, daje nam wraz z jakąś trwogą ostatni środek zbawienia – swą Najświętszą Matkę. Temu towarzyszy jakaś trwoga, gdyż jeśli pogardzicie i odrzucicie te ostatnie środki nie będziemy już mieli żadnego przebaczenia z Nieba, ponieważ popełnimy wszyscy grzech, który Ewangelia nazywa grzechem przeciwko Duchowi Świętemu. Grzech ten polega na otwartym odrzuceniu, z pełną świadomością i zgodą, zbawienia jakie [Bóg] oferuje. Pamiętajmy, że Jezus Chrystus jest bardzo dobrym Synem i nie pozwoli byśmy obrażali i gardzili Jego Najświętszą Matką. Widzimy na przestrzeni wielu stuleci dziejów Kościoła …More
repozytorium linków (poniższe informacje skupiają się głównie na prześladowaniu kapłanów i Kościoła przez neo-pogański ukraiński szowinizm) mapa II Rzeczypospolitej z zaznaczonymi miejscami, których …More
Jak pisał brat Cyprian 7 czerwca do przeora lwowskich karmelitów o. Bolesława Sadowskiego: „Co się tutaj teraz dzieje, to brak słów na opis tych rzezi i mordów popełnianych na polskich rodzinach. …More
Jak pisał brat Cyprian 7 czerwca do przeora lwowskich karmelitów o. Bolesława Sadowskiego: „Co się tutaj teraz dzieje, to brak słów na opis tych rzezi i mordów popełnianych na polskich rodzinach. Opisy z „Ogniem i mieczem” Sienkiewicza bledną wobec tego co się tutaj dzieje. W całym powiecie krzemienieckim po wsiach wyrżnięto prawie już wszystkich Polaków (…) Pogromy Polaków zaczęły się jeszcze w listopadzie ubiegłego roku. (…) Masowe mordy na szerszą skalę zaczęły się dopiero od Wielkanocy. Z każdym dniem przybierają na sile (…) Uderzono na Kuty. Była to najliczniejsza parafia w pow. krzemienieckim. Liczyła 4000 dusz. Gdy zaczęto pogrom, ludność schroniła się do kościoła wraz z ks. proboszczem. W kościele broniła się przez jedną noc. W ciągu dnia kobiety z dziećmi udały się do Krzemieńca. W kościele zostali mężczyźni aby go bronić. Następnej nocy nadeszły liczniejsze hordy. Kościół zburzono i 200 Polaków w nim wyrżnięto. Z całej parafii nie została ani jedna dusza (…)”.
Klasztor karmelitański wojewoda ruski, książę Jeremi Wiśniowiecki ufundował w rodowym Wiśniowcu zaledwie na cztery lata przed wybuchem wspartej przez Chanat Krymski rebelii Chmielnickiego. Wiśniowiec …More
Klasztor karmelitański wojewoda ruski, książę Jeremi Wiśniowiecki ufundował w rodowym Wiśniowcu zaledwie na cztery lata przed wybuchem wspartej przez Chanat Krymski rebelii Chmielnickiego. Wiśniowiec był starą osadą, powstałą nad Horyniem przypuszczalnie w XIV wieku. Pod koniec tego stulecia Dymitr Korybut Wiśniowiecki wzniósł na miejscowym wzgórzu warowny zamek. W kwietniu 1512 doszło tu do bitwy, podczas której wojska polskie i litewskie rozbiły Tatarów. 6 lipca 1644 roku książę Jeremi, katolik od roku 1632, zadeklarował wobec prowincjała karmelitów bosych o. Franciszka od św. Maryi wolę wybudowania tu klasztoru. Do budowy kościoła pod wezwaniem św. Anny przystąpiono na wiosnę roku 1645, ukończono ją w roku 1650. Książę Jeremi zmodernizował też według wzorów holenderskich miejscową twierdzę. Jak wiemy kniaź Wiśniowiecki wsławił się obroną Zbaraża a potem, na przełomie czerwca i lipca 1651 roku odegrał ważną rolę w bitwie pod Beresteczkiem. Niestety była to jego ostatnia kampania – …More
Rafał_Ovile
sługa Boży
Lilianna w ogrodzie