Maria Valtorta 13.
13. JUDA TADEUSZ PRZYBYWA DO BETSAIDY, ABY ZAPROSIĆ JEZUSA NA
WESELE W KANIE
Napisane 17 października 1944. A, 3819-3825 i 3845
Widzę kuchnię w domu Piotra. Oprócz Jezusa, znajduje się w niej Piotr i jego
małżonka oraz Jakub i Jan. Wydaje się, że skończyli wieczerzę i rozmawiają.
Jezusa interesuje połów.
Wchodzi Andrzej i mówi:
«Nauczycielu, jest tu człowiek, blisko którego mieszkasz. [Przyszedł] z kimś,
kto twierdzi, że jest Twoim kuzynem.»
Jezus wstaje i idzie do drzwi mówiąc: «Niech wejdą.»
Kiedy przy świetle lampy oliwnej i w blasku paleniska widzi wchodzącego Judę
Tadeusza, woła: «To ty, Judo?»
«Ja, Jezu.»
Całują się. Juda Tadeusz jest pięknym mężczyzną w sile wieku. Wysoki, choć nie
tak jak Jezus, silny i dobrze zbudowany, brunet, jakim był święty Józef w
młodości. Ma oliwkową cerę, jednak nie – ziemistą. Jego oczy mają coś
wspólnego z oczami Jezusa, bo mają ten sam lazurowy kolor, lecz prawie
fiołkowoniebieski. Czworokątna broda jest brązowa, włosy kręcone mniej niż
…Více
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 187
187. Z Tarichey do Jeruzalema na Veľkú noc. Ján je zamilovaný do mora
12. jún 1945
1 Ježiš prepustí loďky so slovami: „Nevrátim sa späť." Nasledovaný svojimi sa vydáva cez oblasť, ktorá sa už z protiľahlého brehu zdala úrodná, k hore, ktorá sa objaví na juho-juhozápade.
Apoštoli, nie veľmi nadšení putovaním cez túto krásnu, ale divokú oblasť, kráčajú mlčky. Dorozumievajú sa iba očami. Oblasť je plná trávnatých rastlín, ktoré sa omotávajú na nohy, trstín, z ktorých opadáva na hlavu dážď rosy zachytenej v záhyboch listov, orechov, ktoré udierajú do tvárí tvrdou škrupinou vysušených plodov, krehkých vŕb, ktorých konáre, skláňajúce sa k zemi zo všetkých strán, šteklia, a zradných trávnatých úsekov, ktoré vyzerajú, akoby rástli na pevnej pôde, a pritom skrývajú kaluže vody, do ktorých sa zabárajú nohy, lebo sú to len zhluky psiarky a zelene, zrodenej v maličkých močiaroch, a sú také husté, že zakrývajú živel, z ktorého sa zrodili.
Z Ježišovho spevu cítiť, že sa …Více
Maria Valtorta 12
12. JEZUS SPOTYKA FILIPA I NATANAELA W BETSAIDZIE, W DOMU PIOTRA
(por. J 1,43-52) Napisane 15 października 1944. A, 3800-3814 i 3818
Później, o 9.30, muszę zapisać, co widzę:
Jan puka do drzwi domu, w którym zatrzymał się Jezus. Jakaś kobieta zbliża się
i widząc, kim jest, woła Jezusa. Wymieniają pozdrowienia, po czym Jezus mówi:
«Wcześnie przychodzisz, Janie.»
«Przyszedłem Ci powiedzieć, że Szymon Piotr prosi, abyś wstąpił do Betsaidy.
Mówił o Tobie wielu ludziom... Nie wypłynęliśmy na połów tej nocy. Modliliśmy
się, tak jak umiemy, zrezygnowaliśmy z zysku, ze względu na szabat... który się
jeszcze nie skończył. A dziś rano wyszliśmy na ulice, aby mówić o Tobie. Są
ludzie, którzy chcieliby Cię usłyszeć... Czy przyjdziesz, Nauczycielu?»
«Przyjdę, ale muszę iść do Nazaretu, zanim udam się do Jerozolimy.»
«Piotr zabierze Cię łodzią z Betsaidy do Tyberiady. Dotrzesz tam szybciej.»
«Więc dobrze, chodźmy.»
Jezus bierze płaszcz i torbę, lecz Jan mu ją odbiera. Odchodzą po pożegnaniu …Více
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 186
186. Dvaja posadnutí v Gergezskom kraji
(Mt 8 , 28-34; Mk 5, 1-20; Lk 8, 26-39)
11. jún 1945
1 Sem treba vložiť Utíšenie búrky, ktoré si mala 30. januára 1944. Za ním ide toto videnie.
2 Keď sa preplavili jazerom zo severozápadu na juhovýchod, Ježiš požiada Petra, aby pristáli pri Hippose. Peter bez slova poslúchne a vpláva s loďkou až po ústie potoka, teraz na jar a v dôsledku nedávnej búrky rozvodneného a hlučného. Ten potok ústi do jazera cez jeden z drsných a skalnatých zrázov, aké sú v tejto časti pobrežia. Pomocníci — na každej loďke je jeden — priväzujú loďky a dostanú príkaz počkať s návratom do Kafarnauma až do večera.
„A mlčte ako ryby, keby sa vás niekto vypytoval," poradí Peter. „Ak sa vás niekto spýta, kde je Učiteľ, odpovedzte mu rozhodne: ,Neviem.' A kto bude vyzvedať, kam Učiteľ pôjde, tomu povedzte to isté. To je pravda. Vy to neviete."
Rozídu sa a Ježiš začne stúpať po strmej cestičke, ktorá sa vinie takmer kolmo po kamenistom teréne. Apoštoli idú za …Více
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 185
185. Utíšenie búrky a okolnosti, ktoré tomu predchádzali
(Mt 8,23-27; Mk 4, 35-41; Lk 8, 22-25)
30. január 1944
[....]
1 Teraz, keď všetci spia, porozprávam vám o svojej radosti. „Videla" som dnešné evanjelium.
Poznamenávam, že keď som ho dnes ráno čítala, povedala som si: „Aha, toto je evanjeliový príbeh, ktorý nikdy neuvidím, lebo sa málo hodí na videnie." A práve keď som na to nemyslela, prišlo videnie, aby ma naplnilo radosťou.
2 Videla som toto:
Plachetnica, nie veľmi veľká ani veľmi malá, rybárska bárka, na ktorej sa mohlo pohodlne pohybovať päť či šesť ľudí, brázdi vody krásneho jazera sýtej modrej farby.
Ježiš spí na korme. Ako zvyčajne je oblečený v bielom. Hlavu má sklonenú na ľavom ramene a pod rameno a hlavu si podložil svoj niekoľkokrát zložený šedomodrý plášť. Neleží, ale sedí na dne loďky a opiera si hlavu o vyčnievajúcu časť dosky kormy. Neviem, ako ju námorníci nazývajú. Spí spokojne. Je unavený, ale spokojný.
Peter je pri kormidle, Ondrej sa venuje …Více
Maria Valtorta 11.
11. «JAN BYŁ WIELKI TAKŻE DZIĘKI POKORZE»
Napisane 14 października 1944. A, 3794-3797
O tej wizji Jezus powiedział mi dziś rano:
«Chcę, abyście zauważyli – ty sama oraz wy wszyscy – postawę Jana w jednej z
jego cech, która zawsze umyka. Podziwiacie go za jego czystość, miłość i
wierność, lecz nie zauważacie, jak wielki był w pokorze.
On, któremu Piotr zawdzięczał przyjście do Mnie, skromnie milczy o tej
szczególnej sprawie. Apostołem dla Piotra i w konsekwencji pierwszym z Moich
apostołów był Jan. On pierwszy Mnie rozpoznał. Pierwszy do Mnie przemówił.
Pierwszy poszedł za Mną, pierwszy Mnie głosił. Zobaczcie jednak, co mówi [w
Ewangelii]: “Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był
Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do
niego: Znaleźliśmy Mesjasza – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do
Jezusa.” [por. J 1,40-42]
W swej sprawiedliwości oraz dobroci wie, że Andrzej jest zakłopotany swym
zamkniętym charakterem …Více
Maria Valtorta 10.
10. PIERWSZE SPOTKANIE PIOTRA Z MESJASZEM
(por. J 1,42) Napisane 13 października 1944. A, 3779-3794
Z duszą przygnębioną zbyt wieloma rzeczami modlę się, by otrzymać odrobinę
światła. Trafiam na 12 rozdział Listu do Hebrajczyków i dzięki niemu
rzeczywiście odzyskuję siły duchowe. Dodaje mi on energii, by „słuchać‟. Pod
naciskiem tak wielu rzeczy doszłam do stwierdzenia: „Nie chcę nic robić.
Normalne życie, zwykłe życie za wszelką cenę.‟ Jednak widzę, że Ten, który
mówi – a wiem, Kim On jest – patrzy na mnie oczyma pełnymi uczucia, co mnie
pociąga. Nie potrafię już powiedzieć: „Nie chcę‟.
Bóg naprawdę jest ogniem, pochłaniającym nawet skłonności naszej ludzkiej
natury, gdy ona zdaje się na Niego, na Tego, który do mnie mówi: “Ja cię nie
pozostawię ani nie opuszczę.” Chcę znowu powtórzyć z pełną ufnością: “Jesteś
moją ucieczką, nie lękam się człowieka. Nie zawiedź, o Boże, mojej nadziei”. O
14.00 widzę [następującą scenę]:
Jezus podąża małą dróżką, ścieżką pomiędzy dwoma polami …Více
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 184
184. Malý Benjamín z Magdaly a dve podobenstvá o nebeskom kráľovstve
(Mt 13, 31-32; Mk 4, 26-32; Lk 13, 18-19)
10. jún 1945
1 Zázrak sa musel udiať len pred krátkou chvíľou, lebo apoštoli o ňom rozprávajú aj obyvatelia ho komentujú ukazujúc na Učiteľa, ktorý odchádza, vzpriamený a prísny, na predmestie mesta, smerom k štvrti chudobných.
Zastaví sa pri domčeku, z ktorého vychádza poskakujúce dieťa a za ním matka. „Žena, môžem vojsť do tvojej záhrady a chvíľu tam zostať, kým sa zmierni páľava?“
„Poď ďalej, Pane. Aj do kuchyne, ak chceš. Prinesiem ti vodu a občerstvenie."
„Nenamáhaj sa. Stačí mi zostať v tejto pokojnej záhrade."
Ale žena chce ponúknuť vodu zmiešanú neviem s čím a potom pobieha po záhrade, akoby chcela veľmi rozprávať, no neopováži sa. Stará sa o zeleninu, ale to len predstiera. V skutočnosti sa zaujíma o Učiteľa a dieťa ju svojím vykrikovaním otravuje, keď sa zmocní motýľa či dajakého iného hmyzu a bráni jej počuť, čo Ježiš hovorí. Podráždi ju to a dá …Více
Maria Valtorta 10.
10. PIERWSZE SPOTKANIE PIOTRA Z MESJASZEM
(por. J 1,42) Napisane 13 października 1944. A, 3779-3794
Z duszą przygnębioną zbyt wieloma rzeczami modlę się, by otrzymać odrobinę
światła. Trafiam na 12 rozdział Listu do Hebrajczyków i dzięki niemu
rzeczywiście odzyskuję siły duchowe. Dodaje mi on energii, by „słuchać‟. Pod
naciskiem tak wielu rzeczy doszłam do stwierdzenia: „Nie chcę nic robić.
Normalne życie, zwykłe życie za wszelką cenę.‟ Jednak widzę, że Ten, który
mówi – a wiem, Kim On jest – patrzy na mnie oczyma pełnymi uczucia, co mnie
pociąga. Nie potrafię już powiedzieć: „Nie chcę‟.
Bóg naprawdę jest ogniem, pochłaniającym nawet skłonności naszej ludzkiej
natury, gdy ona zdaje się na Niego, na Tego, który do mnie mówi: “Ja cię nie
pozostawię ani nie opuszczę.” Chcę znowu powtórzyć z pełną ufnością: “Jesteś
moją ucieczką, nie lękam się człowieka. Nie zawiedź, o Boże, mojej nadziei”. O
14.00 widzę [następującą scenę]:
Jezus podąża małą dróżką, ścieżką pomiędzy dwoma polami …Více
Maria Valtorta
9. JAN I JAKUB MÓWIĄ PIOTROWI O MESJASZU
Napisane 12 października 1944. A, 3771-3779
Jutrzenka doskonałego spokoju [pojawia się] nad Morzem Galilejskim. Na
niebie i w wodzie widać różowe blaski, nieco różniące się od tych, których
słodycz oświetla mury ogródków małej wioski [leżącej] nad jeziorem. Ponad
[ogrodzenia] wznoszą się i odrywają od niego, pochylając się nad uliczkami,
potargane i zwiewne fryzury drzew owocowych.
Miasteczko dopiero się budzi. Jakaś kobieta idzie do źródła lub do zbiornika
wody. Rybacy, obciążeni koszami ryb, dyskutują głośno z kupcami przybyłymi z
daleka. Inni niosą kosze do domów. Powiedziałam „miasteczko‟, ale nie jest ono
takie małe. Jest raczej skromne, przynajmniej z tej strony, którą widzę, ale
rozległe, rozciągające się w dużej części wzdłuż jeziora.
Jan wychodzi z uliczki i spiesznie [podąża] w kierunku jeziora. Jakub idzie za
nim krokiem o wiele spokojniejszym. Jan patrzy na barki już przycumowane,
lecz nie znajduje tej, której szuka. Dostrzega …Více
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 183
183. Uzdravenie muža zraneného v dome Márie z Magdaly
112. august 19441
1 Zbor apoštolov v úplnej zostave je okolo Ježiša. Sedia na tráve v chládku korún stromov pri potôčiku, všetci jedia chlieb so syrom a pijú studenú čistú vodu z potoka. Zaprášené sandále prezrádzajú, že už prešli dlhú cestu a učeníci by azda nechceli iné, len odpočívať vo vysokej čerstvej tráve.
Ale neúnavný Chodec je inej mienky. Len čo usúdi, že prešla najhorúcejšia hodina, vstane, ide na cestu a pozerá sa... Potom sa obráti a jednoducho povie: „Poďme."
Keď prídu na rázcestie štyroch ciest, lebo na tom mieste sa stretávajú štyri prašné cesty, Ježiš rázne zvolí cestu smerom na severovýchod.
„Vrátime sa do Kafarnauma?" spýta sa Peter.
Ježiš odpovie: „Nie." Len toľko: nie.
„Tak teda do Tiberiady," nalieha Peter, ktorý to chce vedieť.
„Ani tam."
„Ale táto cesta vedie ku Galilejskému moru... a tam je Tiberiada a Kafarnaum... "
„A je tam aj Magdala," vraví Ježiš s polovážnou tvárou, aby uspokojil …Více
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 182
182. Rozhovor s pastiermi a s malým osirelým Zachariášom
9. jún 1945
1 Peter sa vráti iba na ďalšie ráno. Je pokojnejší než pred odchodom, lebo v Kafarnaume ho všade dobre prijali a v meste neboli Héli a Joachim.
„Musia to byť oni, čo zosnovali ten komplot. Lebo som sa spýtal priateľov, kedy odtiaľ odišli, a zistil som, že sa už nevrátili, odkedy boli u Krstiteľa ako kajúcnici. A myslím, že sa tak skoro nevrátia, teraz, keď som povedal, že boli pri zatknutí... Kvôli uväzneniu Krstiteľa vládne tam nepokoj... A pousilujem sa, aby sa to dozvedel celý svet... To je pre nás najlepšia zbraň. Stretol som aj farizeja Šimona a. .. Ale ak je taký, ako sa mi zdal, myslím si, že je nám priaznivo naklonený. Povedal mi: ,Poraď Učiteľovi, aby nešiel po západnej strane Jordánu. Bezpečnejšia je druhá strana.' Pritom zdôrazňoval slová. A dodal: ‚Ja som ťa nevidel. Nerozprával som sa s tebou. Zapamätaj si to. A zariaď sa tak, aby to bolo dobré pre mňa, pre teba i pre všetkých. Povedz Učiteľovi …Více
Maria Valtorta 8
8. «KOCHAŁEM JANA ZE WZGLĘDU NA JEGO CZYSTOŚĆ»
Napisane tego samego dnia. A, 2067-2074
Mówi Jezus: [por. Mt 5,8]
[por. J 1,35-37.40] «Grupa, która Mnie spotkała, była liczna, lecz tylko jeden
Mnie rozpoznał: ten, który miał duszę, myśl i ciało wolne od wszelkiej
rozwiązłości.
Kładę tu nacisk na wartość czystości. Czystość jest zawsze źródłem jasności
myślenia. Dziewictwo wysubtelnia oraz podtrzymuje wrażliwość inteligencji i
uczuć w stopniu doskonałym. Doświadcza tego jedynie ten, kto zachował
dziewictwo.
Dziewicą jest się na różne sposoby. Z pewnością szczególnie kobiety [są
dziewicami] wtedy, gdy nikt nie wybrał ich na małżonki. Powinno tak być
również w odniesieniu do mężczyzn. Ale nie [zawsze] tak jest. To jest złem, bo
z młodzieży przedwcześnie zbrukanej żądzą może wyrosnąć jedynie głowa
rodziny chora w uczuciach, a często także w swoim ciele.
Bywa dziewictwo z wyboru, dziewictwo dusz poświęconych Panu w porywie
wierności. Piękne dziewictwo! Ofiara miła Bogu! Jednak nie …Více
Maria Valtorta 7.
7. SPOTKANIE Z JANEM I JAKUBEM
(por. J 1,35-39) Napisane 25 lutego 1944. A, 2063-2067
Widzę Jezusa, który idzie wzdłuż zielonego pasa na brzegu Jordanu. Powrócił
widocznie do miejsca, w którym widziałam Go [w momencie] Chrztu, blisko
brodu. Miejsce to wydaje się bardzo znane i uczęszczane, bo pozwala dostać się
na drugi brzeg – do Perei. Jednak miejsce, na którym był tłum ludzi, wydaje się
teraz pustynią. Drogę przemierza jedynie kilku wędrowców, pieszo, konno lub
na ośle.
Wydaje się, że Jezus nie zwraca na nich żadnej uwagi. Idzie naprzód drogą.
Kieruje się ku północy, jakby pochłonięty myślami. Kiedy dochodzi do wysokości
brodu, mija grupę mężczyzn w różnym wieku. Prowadzą ożywioną dyskusję,
potem się rozchodzą. Jedni idą na południe, inni – na północ. Pomiędzy tymi,
którzy kierują się na północ widzę Jana i Jakuba.
Jan pierwszy widzi Jezusa, pokazuje go bratu i towarzyszom. Rozmawiają przez
chwilę. Następnie Jan idzie szybko za Jezusem, chcąc Go dogonić. Jakub idzie za
…Více
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 181
181. Podobenstvo o pšenici a kúkoli
(Mt 13, 24-30. 36-43)
8. jún 1945
1 Jasné svitanie zdobí perlami jazero a zahaľuje vrchy hmlou ľahučkou sťa mušelínový závoj, pod ktorým sa olivovníky, orechy, domy i pozadie obcí pri jazere zdajú jemnejšie. Loďky smerujúce do Kafarnauma sa kĺžu po hladine pokojne a ticho. Ale Peter zrazu skrúti kormidlo tak prudko, že loďka sa nakloní na jednu stranu.
„Čo robíš?" spýta sa Ondrej.
„Je tam loďka jedného čudáka. Teraz vyplávala z Kafarnauma. Mám dobré oči a od včera aj čuch poľovníckeho psa. Nechcem, aby nás videli. Vrátim sa k rieke. Pôjdeme pešo."
Aj druhá lodka urobila rovnaký manéver, ale Jakub, ktorý drží kormidlo, sa spýta Petra: „Prečo to robíš?"
„Poviem ti to. Poď za mnou."
Ježiš, sediaci na korme, sa preberie, keď sú takmer na úrovni Jordánu.
„Ale čo to robíš, Šimon?" spýta sa.
„Vystúpime tu. Potuluje sa tu nejaký šakal. Dnes nemôžeme ísť do Kafarnauma. Najprv pôjdem ja a trocha sa povyzvedám. Ja so Šimonom a Natanaelom. Tri …Více
Maria Valtorta 6.
6. «SZATAN ZAWSZE UKAZUJE SIĘ W ŻYCZLIWEJ POWIERZCHOWNOŚCI»
(por. Mt 4,1-11; Mk 1,12n; Łk 4,1-13) Napisane tego samego dnia. A, 2057-2061
Jezus mówi:
«Wczoraj nie miałaś już siły, którą otrzymujesz z Mojej woli i byłaś istotą na
wpół umarłą. Sprawiłem, że odpoczęły twoje członki i dałem ci jeden post: post
Mojego słowa. Biedna Mario! To była dla ciebie Środa Popielcowa. We
wszystkim odczuwałaś smak popiołu, byłaś bowiem bez twego Mistrza. Nie
ujawniałem Mojej obecności, chociaż byłem tutaj.
Dziś rano [odczuwasz] podobną agonię, wyszeptałem więc w twoim półśnie:
“Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem”.
Sprawiłem, że wiele razy to powtórzyłaś i powtarzałem razem z tobą. Sądziłaś,
że będę o tym mówił. Nie. Tamten temat tylko ci ukazałem. Wyjaśnię później.
Dziś wieczorem naświetlę ci coś innego.
Szatan, jak widziałaś, ukazuje się zawsze w życzliwej powierzchowności i
[przybiera] zwykły wygląd. Jeśli dusze są uważne, a przede wszystkim jeśli
[…Více
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 180
180. Rozhovor v Petrovej kuchyni v Betsaide, vysvetlenie podobenstva o rozsievačovi. Správa o druhom zajatí Krstiteľa
(Mt 13, 10-23; Mk 4, 10-20. 24-25; Lk 8, 9-15. 18)
7. jún 1945
1 Sme znova v Petrovej kuchyni. Večera bola určite štedrá, lebo na akomsi kredenci, ktorý mi trocha pripomína naše toskánske truhlice, sú nakopené taniere so zvyškami rýb, mäsa, syra, sušeného alebo scvrknutého ovocia a medových koláčov. Amfory a poháre ešte zo stola neodložili.
Petrova žena musela robiť úplné zázraky, aby uspokojila svojho muža, a určite pracovala celý deň. Teraz unavená, ale spokojná, je vo svojom kútiku a počúva, čo hovorí jej muž a ostatní. Hľadí na svojho Šimona, ktorý pre ňu musí byť veľkým človekom, aj keď je trochu náročný. Keď ho počuje, ako vychádzajú nové slová z jeho úst, ktoré predtým rozprávali len o loďkách, sieťach, rybách a peniazoch, prižmúri dokonca viečka, sťaby oslepená príliš silným svetlom. Peter jednak od radosti, že Ježiš je pri jeho stole, ako aj …Více
Maria Valtorta 5
5. JEZUS KUSZONY PRZEZ DIABŁA NA PUSTYNI
(por. Mt 4,1-11; Mk 1,12n; Łk 4,1-13) Napisane 24 lutego 1944. A, 2044-2057
Dostrzegam kamieniste pustkowie, które widziałam już po mojej lewej stronie
w wizji Chrztu Jezusa w Jordanie. Jednakże jestem chyba w głębi tego
pustkowia, bo nie widzę już pięknej rzeki o powolnych, lazurowych wodach ani
pasów zieleni, graniczących z jej obydwoma brzegami, ożywianymi wodną
arterią. Nie ma tu nic: tylko pustka, kamienie, spalona ziemia, która stała się
żółtawym pyłem. Cały czas wiatr unosi ją małymi tumanami. Można by
powiedzieć, że te tumany są jak oddech [rozpalonych] gorączką ust, tak są
suche i gorące, męczące z powodu pyłu, jaki wprowadzają do nosa i gardła. Tu i
tam z rzadka widać cierniste krzaczki. Nie wiadomo, jak mogą przetrwać na tej
pustyni. Wyglądają jak kilka rzadkich kępek włosów na czaszce łysego
człowieka. Ponad pustynią – niebo intensywnie niebieskie; w dole – ziemia
wysuszona; wokół – skały i cisza. To cała dostrzegana przeze …Více
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 179
179. Podobenstvo o rozsievačovi. V Korozaine s novým učeníkom Eliášom
(Mt 13 1-9; Mk 4, 1-9; Lk 8, 4-8)
4. jún 1945
1 Ježiš mi ukazuje tok Jordánu, lepšie povedané ústie Jordánu do Tiberiadskeho jazera tam, kde sa rozprestiera mesto Betsaida na pravom brehu rieky pri pohľade na sever, a vraví: „Teraz sa už nezdá, že mesto je na brehu jazera, ale trocha viac vo vnútrozemí. A to prekvapuje učencov. Vysvetlenie treba hľadať v tom, že jazero bolo z tejto strany zanášané zeminou, ako ju tam naplavovala v priebehu dvadsiatich storočí rieka, záplavy a zosuvy pôdy z kopcov Betsaidy. Vtedy bolo mesto práve v ústí rieky do jazera a dokonca malé loďky, najmä v obdobiach najbohatších na vodu, sa plavili dobrý kus hore prúdom, takmer až po Korozain. Brehy samotnej rieky však vždy slúžili ako prístav a útočište pre lode z Betsaidy, keď bolo jazero rozbúrené. Toto nehovorím pre teba, lebo teba to málo zaujíma, ale pre komplikovaných učencov. A teraz pokračuj."
2 Loďky apoštolov sa …Více
Maria Valtorta: Evanjelium, ako mi bylo odhalené 178
178. Traja muži chcú nasledovať Ježiša
(Mt 8, 18-22; Lk 9, 57-62)
3. jún 1945
[.....]
1 Vidím Ježiša, ako sa so svojimi jedenástimi, pretože Ján ešte stále chýba, uberá k brehu jazera. Tlačí sa okolo neho veľa ľudí. Sú medzi nimi mnohí, ktorí s ním boli na vrchu, väčšinou muži, ktorí za ním prišli do Kafarnauma, aby ešte počúvali jeho slová. Chceli by ho zadržať.
Ale on im povie: „Patrím všetkým a musia ma spoznať mnohí ďalší ľudia. Vrátim sa. Prídete ku mne. Ale teraz ma nechajte odísť."
Namáhavo si razí cestu cez zástup, tlačiaci sa v úzkej uličke. Apoštoli používajú lakte, aby mu umožnili prejsť. Ale akoby narážali do mäkkej hmoty, ktorá sa ihneď vráti do pôvodného stavu. Aj sa rozčúlia, ale márne.
2 Breh je už na dohľad, keď sa po húževnatom boji podarí mužovi stredného veku a vyššieho spoločenského postavenia priblížiť sa k Učiteľovi. Aby upútal jeho pozornosť, dotkne sa jeho pleca.
Ježiš sa obráti, zastane a spýta sa: „Čo si želáš?"
„Som zákonník. Ale to, čo …Více