Cytaty z kard. Augusta Hlonda:
1. Ktokolwiek zbliża się do Papieża z wiarą i widzi w jego osobie Głowę Kościoła i Namiestnika Chrystusowego na ziemi, ten nie może się oprzeć blaskowi godności i powagi, który bije z dostojnej ojcowskiej jego postaci.
2. Najtęższe głowy polityczne odnoszą się do Ojca Świętego z wielkimi względami i starannie unikają konfliktów z tą najwyższą i ostatnią potęgą moralną, słusznie wychodząc z założenia, że Papież nigdy nie stanie w opozycji do żadnego państwa, aby mu szkodzić.
3. Twórcą Papiestwa jest sam Chrystus, jak tego niezbicie dowodzi Ewangelia.
4. Nie masz Kościoła Chrystusowego bez Papieża. Taki Kościół nie byłby zgodny z Boską myślą Chrystusa i z istotną organizacją, jaką On nadał swej owczarni.
5. Od najpierwszych początków chrześcijaństwa łączność z Papiestwem była znakiem i dowodem przynależności do prawdziwej wiary i owczarni Chrystusowej.
6. Słońcem Bożym oblany, stoi dziś na tej opoce (tj. Piotrze) ten sam Kościół, świecąc narodom jako znak …More

Były kamerdyner Jana Pawła II Angelo Gugel ujawnił, że przed inauguracją pontyfikatu papież przeczytał mu przygotowaną homilię i poprosił o pomoc z włoskim akcentem. Dziennikowi „Corriere della Sera” opowiedział również, że widział papieża odprawiającego egzorcyzmy.
W opublikowanym pierwszym wywiadzie, jakiego udzielił były papieski kamerdyner, który w Watykanie pracował od czasów Piusa XII, wyjaśnił on, że do prywatnego apartamentu Jana Pawła II został wezwany dwa dni po jego wyborze, w październiku 1978 roku.
– Wszedłem na ostatnie piętro Pałacu Apostolskiego. Nogi mi drżały. Byli tam tylko polscy księża, ja jedyny mówiłem po włosku – wspominał 83-letni Angelo Gugel w rozmowie z „Corriere della Sera”.
– Byłem zdumiony, kiedy rano 22 października 1978 roku przed udaniem się na plac Świętego Piotra na uroczystą inaugurację pontyfikatu, Ojciec Święty wezwał mnie do swego gabinetu i przeczytał mi homilię, którą zaraz miał wygłosić ze słowami: „Nie lękajcie się” — mówił Gugel.
Papież „…More

Wywiad ten jest tak ciekawy, z pewnością jeden z najciekawszych jakie kiedykolwiek przeczytałem, że wymaga kilku słów wstępu dla Czytelnika polskojęzycznego. Zasadniczo trzy tematy poruszane są w wywiadzie: Kościół i nowa soborowa eklezjologia (Kościół jako „komunia”), nieco o Ratzingerze jako teologu i Benedykcie XVI jako „papieżu” w rok po konklawe oraz o FSSPX i jego przełożonym generalnym.
Teologicznych kompetencji bp Tissier de Mallerais nikt nie może kwestionować. Przestudiował on dogłębnie „teologię” Ratzingera, czego owocem jest wydana w 2009 roku (gdy „negocjacje” były w pełnym toku) książka pod tytułem L’Étrange théologie de Benoît XVI. Herméneutique de continuité ou rupture (Osobliwa teologia Benedykta XVI. Hermeneutyka ciągłości czy zerwania). W Polsce możemy sobie pomarzyć o tłumaczeniu tej książki przez nasze lokalne FSSPX (a Pelagiuszowi brak na to czasu), ale w sieci można przeczytać długi artykuł w języku francuskim z pisma dominikanów w Avrillé, w którym Ekscelencja …More

Podobnie jak w Roku Świętym 1983-1984, ogłoszonym z okazji Jubileuszu Odkupienia, tak również w czasie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 Papież osobiście przygotował rozważania na Drogę krzyżową, która była przeżywana pod jego przewodnictwem w Wielki Piątek w rzymskim Koloseum dnia 21 kwietnia 2000 roku.
Modlitwa wprowadzająca
„Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Mt 16,24). Wieczór Wielkiego Piątku. Od dwudziestu wieków Kościół gromadzi się w ten wieczór, aby wspominać i na nowo przeżywać wydarzenia ostatniej drogi w ziemskiej wędrówce Syna Bożego. Dziś, jak co roku, Kościół, który jest w Rzymie, przychodzi do Koloseum, aby podążać śladami Jezusa, który „dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota” (J 19, 17). Stajemy tu w przekonaniu, że krzyżowa droga Syna Bożego nie była zwyczajnym zbliżaniem się do miejsca kaźni. Wierzymy, że każdy krok Skazańca, każdy Jego …More

Każdy, kto znajdował się na Placu św. Piotra, w bazylice, podczas pielgrzymek, stwierdzał: On mówił do mnie, On mnie dostrzegł, On mnie zauważył, On zmienił moje życie. Jak to możliwe?
Dziś nie tyle potrzebujemy podręczników, z których można czytać o bohaterach, ale potrzebujemy ludzi będących czytelnym znakiem. Tak przed kilku laty o Janie Pawle II opowiadał mi ks. Konrad Krajewski. Był wówczas papieskim ceremoniarzem, czyli jednym z tych szczęśliwców, którzy mieli codzienny bliski kontakt z przyszłym Świętym. Przygotowywał papieskie liturgie. Towarzyszył w czasie pielgrzymek. Modlił się z Papieżem. Będąc przy boku Jana Pawła II był świadkiem wielu spotkań.
To było przedziwne. Każdy, kto znajdował się na Placu św. Piotra, w bazylice, podczas pielgrzymek, stwierdzał: On mówił do mnie, On mnie dostrzegł, On mnie zauważył, On zmienił moje życie. Jak to możliwe? To były przecież milionowe zgromadzenia… Ci ludzie przychodzili w te miejsca spotkać Jezusa Chrystusa – opowiada ks. Krajewski. …More

Czcigodni Bracia w Biskupstwie!
1. Święcenia kapłańskie, poprzez które przekazana zostaje misja nauczania i uświęcania wiernych oraz rządzenia nimi, powierzona przez Chrystusa swoim Apostołom, były w Kościele katolickim zawsze i od samego początku zastrzeżone wyłącznie dla mężczyzn. Tę samą tradycję wiernie zachowały również Kościoły Wschodu.
Gdy we Wspólnocie Anglikańskiej zaczęto rozpatrywać kwestię udzielania święceń kobietom, papież Paweł VI, pragnąc dochować wierności swemu urzędowi stróża Tradycji apostolskiej oraz usunąć nową przeszkodę na drodze do jedności chrześcijan, przypomniał braciom anglikanom stanowisko Kościoła katolickiego w tej sprawie: „Kościół uważa, że udzielanie święceń kapłańskich kobietom jest niedopuszczalne z racji zasadniczych. Racje te są następujące: poświadczony przez Pismo Święte przykład Chrystusa, który wybrał swoich Apostołów wyłącznie spośród mężczyzn; stała praktyka Kościoła, który naśladuje Chrystusa wybierając tylko mężczyzn; wreszcie żywe Magisterium …More

Czyli słów kilka o duszpasterstwie na przykład … w Sanoku.
Uczestniczyliśmy dzisiaj we Mszy Świętej w katolickim, powszechnym rycie Kościoła. Dla tych którzy nie wiedzą, jest to ryt, który zawsze i wszędzie jest taki sam. Nie jest narodowy, ale w każdym narodzie jest tym samym rytem, tym samym językiem i tym samym obrzędem. Świadczy o powszechności Kościoła Chrystusowego, którego nie zmienia narodowość, nie dzielą kontynenty i nie ograniczają oceany.
Liturgia ta oznacza Wiarę, która nie zmienia się w zależności od zdania biskupów niemieckich, argentyńskich, chińskich czy polskich.
Ona zachowuje dogmat Wiary który ma być taki sam w Rzymie, Argentynie, Berlinie i Warszawie.
Liturgia ta jest Święta, powszechna i sięga czasów apostolskich. Dlatego jest doskonałym obrazem Wiary Kościoła który jest Święty, Powszechny i Apostolski.
Liturgia ta jest formą Wiary. Jak dusza człowieka będąca jego substancją przybiera ciało jako swą formę, tak Wiara Kościoła jako w ciało ubiera się w Liturgię.
Każdy …More

09 lipca 2016
Rosyjski prezydent Władimir Putin w trakcie rozmowy z zagranicznymi mediami ostrzegł przed groźbą wybuchu wojny.
„Zagrożenie irańskie nie istnieje, ale system obrony przeciwrakietowej NATO jest właśnie budowany w Europie” – powiedział Putin.
„Oznacza to, że mieliśmy rację, gdy mówiliśmy, że ich intencje nie są prawdziwe, oni nie są otwarci na nas. Żeby usprawiedliwić budowę tego sytemu, straszą zagrożeniem ze strony Iranu. Raz jeszcze nas okłamali” – dodał.
„W tym momencie system obrony rakietowej już funkcjonuje i używa rakiet, które są montowane w kapsułach z rakiet dalekiego zasięgu typu Tomahawk. Więc system jest zaopatrzony w rakiety, które mogą dolecieć na odległość 500 km w głąb lądu. Jednak wiemy też, że technologia ta staje się coraz bardziej zaawansowana, a my nawet wiemy dokładnie, w którym roku USA będzie miało do dyspozycji nowe rakiety,
których zasięg zwiększy się do 1000 km i więcej. W tym momencie system ten staje się bezpośrednim zagrożeniem dla rosyjskiego …More

27 stycznia 1945 roku żołnierze Armii Czerwonej wyzwolili z rąk hitlerowców obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau. Co roku na uroczystości upamiętniające to wydarzenie przyjeżdża kilkudziesięciu byłych więźniów obozu.
Na niedzielę zaplanowano złożenie wieńców i zapalenie zniczy pod Ścianą Śmierci, mszę w Centrum Dialogu i Modlitwy w Oświęcimiu oraz obchody główne na terenie byłego obozu, w których wezmą udział byli więźniowie oraz przedstawiciele władz państwowych.
74. rocznica wyzwolenia KL Auschwitz | Byli więźniowie obozu przeszli przeszli przez bramę z napisem "Arbeit macht frei" na terenie byłego obozu Auschwitz I. twitter.com/…/108942155400863…
— Auschwitz Memorial (@AuschwitzMuseum) 27 stycznia 2019
Niemcy rozpoczęli przygotowania do likwidacji Auschwitz w sierpniu 1944 roku. Stopniowo wysyłali więźniów w głąb III Rzeszy. Do połowy stycznia 1945 roku ewaluowano około 65 tys. osób. Kontynuowano też uśmiercanie Żydów. Komory gazowej Niemcy użyli po raz ostatni 28 listopada 1944…More

Rok: 2011
Papiez Benedykt XVI
Drodzy bracia i siostry,
szanowni Przewodniczący i przedstawiciele Kościołów i Wspólnot kościelnych oraz religii świata, drodzy przyjaciele,
Minęło dwadzieścia pięć lat od dnia, w którym błogosławiony Papież Jan Paweł II po raz pierwszy zaprosił przedstawicieli religii świata do Asyżu na modlitwę o pokój. Co wówczas się stało? W jakim punkcie znajduje się teraz sprawa pokoju? Wtedy wielkie zagrożenie pokoju wynikało z podziału planety na dwa przeciwstawne bloki. Jaskrawym symbolem tego podziału był mur berliński, który przechodząc przez środek miasta, wyznaczał granicę pomiędzy dwoma światami. W 1989 roku, trzy lata od spotkania w Asyżu, mur upadł – bez rozlewu krwi. Nagle ogromne arsenały, które znajdowały się za murem, nie miały już znaczenia. Utraciły swą zdolność zastraszania. Pragnienie wolności w narodach było mocniejsze od arsenałów przemocy. Sprawa przyczyn tego przewrotu jest złożona i nie można znaleźć odpowiedzi w prostych formułach. Jednak obok …More

Zwiastowanie
Życie Ojca Świętego Jana Pawła II, wypełnione po brzegi apostolskim trudem, raz po raz było przerywane ciszą. Nagle, wśród otaczającego go zgiełku, Papież opuszczał świat, zamykał się w izdebce swego serca, spotykał się z Bogiem. Wchodził coraz głębiej w mistyczne zjednoczenie. Był sam na sam z Panem. Jak Matka Najświętsza w Nazarecie otwierał się na Boga. I jak Ona mówił „fiat” na całą swą trudną drogę. Wszak był i jest Totus Tuus. Od Niej uczył się najważniejszej tajemnicy życia: spotykania się ze swym Stwórcą i Zbawcą, tak bliskiego, że można usłyszeć Jego szept i zrozumieć, co to znaczy „Pan z Tobą”.
Jan Paweł II przez cały swój pontyfikat uczył nas pierwszej tajemnicy różańca. Tłumaczył, że najpierw musi być Zwiastowanie – spotkanie z Panem, a dopiero potem, w jego konsekwencji, Nawiedzenie – spotkanie z ludźmi.
Bez zrozumienia papieskiej mistyki nie zrozumiemy owocności jego apostołowania.
Nawiedzenie
On chciał się spotkać z każdym z nas, każdego przytulić do serca, …More